บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๖ ภาษาบาลี อักษรไทย นิทฺ.อ.๒ (สทฺธมฺมปชฺ.) หน้าที่ ๓๕.
๙. โตเทยฺยมาณวสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา [๕๗] นวเม โตเทยฺยสุตฺเต:- วิโมกฺโข ตสฺส กีทิโสติ ตสฺส กีทิโส วิโมกฺโข อิจฺฉิตพฺโพติ ปุจฺฉติ. [๕๘] อิทานิสฺส อญฺญวิโมกฺขาภาวํ ทสฺเสนฺโต ภควา ทุติยํ คาถมาห. ตตฺถ วิโมกฺโข ตสฺส นาปโรติ ตสฺสญฺโญ วิโมกฺโข นตฺถิ. [๕๙] เอวํ "ตณฺหกฺขโย เอว วิโมกฺโข"ติ วุตฺเตปิ ตมตฺถํ อสลฺลกฺเขนฺโต "นิราสโส โส อุท อาสสาโน"ติ ปุน ปุจฺฉติ. ตตฺถ อุท ปญฺญกปฺปีติ อุทาหุ สมาปตฺติญาณาทินา ญาเณน ตณฺหากปฺปํ วา ทิฏฺฐิกปฺปํ วา กปฺปยติ. [๖๐] อถสฺส ภควา ตํ อาจิกฺขนฺโต จตุตฺถํ คาถมาห. ตตฺถ กามภเวติ กาเม จ ภเว จ. รูเป นาสึสตีติ จตุสมุฏฺฐานิเก รูปารมฺมเณ ฉนฺทราควเสน น ปตฺเถติ. สทฺทาทีสุปิ เอเสว นโย. ปลิโพธฏฺเฐน ราโค เอว กิญฺจนํ ราคกิญฺจนํ มทนฏฺเฐน วา. โทสกิญฺจนาทีสุปิ เอเสว นโย. เสสํ สพฺพตฺถ ปากฏเมว. เอวํ ภควา อิทมฺปิ สุตฺตํ อรหตฺตนิกูเฏเนว เทเสสิ. เทสนาปริโยสาเน จ ปุพฺพสทิโส เอว ธมฺมาภิสมโย อโหสีติ. สทฺธมฺมปฺปชฺโชติกาย จูฬนิทฺเทสฏฺฐกถาย โตเทยฺยมาณวสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตา. นวมํ. --------------- ๑๐. กปฺปมาณวสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา [๖๑] ทสเม กปฺปสุตฺตนิทฺเทเส:- มชฺเฌ สรสฺมินฺติ ปุริมปจฺฉิม- โกฏิปญฺญาณาภาวโต มชฺฌภูเต สํสาเรติ วุตฺตํ โหติ. ติฏฺฐตนฺติ ติฏฺฐมานานํ. ยถายิทํ นาปรํ สิยาติ ยถา อิทํ ทุกฺขํ ปุน น ภเวยฺย.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๖ หน้าที่ ๓๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=46&page=35&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=46&A=860&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=46&A=860&modeTY=2&pagebreak=1#p35
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๕.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]