อรรถกถาเล่มที่ ๔๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
นิทฺ.อ.๒ (สทฺธมฺมปชฺ.)
หน้าที่ ๔๕.

คจฺฉติ. สพฺพํ อภิสงฺขารสมุทยนฺติ สกลํ กมฺมํ สมุทยํ อุปฺปาทํ, ตณฺหนฺติ
อตฺโถ. กิเลสตมํ อวิชฺชนฺธการํ วิธมิตฺวาติ กิเลสตมสงฺขาตํ อญฺญาณํ
อวิชฺชนฺธการํ นีหริตฺวา นาเสตฺวา. ญาณาโลกนฺติ ปญฺญาโลกํ ทสฺสยิตฺวา.
วตฺถุกาเม ปริชานิตฺวาติ รูปาทิวตฺถุกาเม ญาตตีรณปริญฺญาย ชานิตฺวา.
กิเลสกาเม ปหายาติ อุปตาปนสงฺขาเต กิเลสกาเม ปหานปริญฺญาย ปชหิตฺวา.
      [๖๗] อถสฺส ภควา ตํ ธมฺมํ อาจิกฺขนฺโต อุปรูปริ คาถาโย อภาสิ.
ตตฺถ เนกฺขมฺมํ ทฏฺฐุ เขมโตติ นิพฺพานญฺจ นิพฺพานคามินิญฺจ ปฏิปทํ
"เขมนฺ"ติ ทิสฺวา. อุคฺคหิตนฺติ ตณฺหาวเสน ทิฏฺฐิวเสน คหิตํ. นิรตฺตํ วาติ
นิรสฺสิตพฺพํ วา, มุญฺจิตพฺพนฺติ วุตฺตํ โหติ. มา เต วิชฺชิตฺถาติ มา เต อโหสิ.
กิญฺจนนฺติ ราคาทิกิญฺจนํ, ตมฺปิ เต มา วิชฺชิตฺถ.
       มุญฺจิตพฺพนฺติ มุญฺจิตฺวา น ปุน คเหตพฺพํ. ปชหิตพฺพนฺติ วชฺชิตพฺพํ. ๑-
วิโนเทตพฺพนฺติ ขิปิตพฺพํ. พฺยนฺตีกาตพฺพนฺติ วิคตนฺตํ กาตพฺพํ. อนภาวํ
คเมตพฺพนฺติ อนุ อนุ อภาวํ คเมตพฺพํ.
      [๖๘-๙] ปุพฺเพติ อตีเต สงฺขาเร อารพฺภ อุปฺปนฺนกิเลสา. ๒-
พฺราหฺมณาติ ภควา ชตุกณฺณึ อาลปติ. เสสํ สพฺพตฺถ ปากฏเมว.
      เอวํ ภควา อิทมฺปิ สุตฺตํ อรหตฺตนิกูเฏเนว เทเสสิ. เทสนาปริโยสาเน
จ ปุพฺพสทิโส เอว ธมฺมาภิสมโย อโหสีติ.
                  สทฺธมฺมปฺปชฺโชติกาย จูฬนิทฺเทสฏฺฐกถาย
                  ชตุกณฺณิมาณวสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                            เอกาทสมํ.
                         ---------------
                   ๑๒. ภทฺราวุธมาณวสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา
      [๗๐] ทฺวาทสเม ภทฺราวุธสุตฺเต:- โอกญฺชหนฺติ อาลยํ ชหํ.
ตณฺหจฺฉิทนฺติ ตณฺหากายจฺฉิทํ. อเนชนฺติ โลกธมฺเมสุ นิกฺกมฺปํ. นนฺทิญฺชหนฺติ
อนาคตรูปาทิ ปตฺถนาชหํ. เอกา เอว หิ สา ตณฺหา, ถุติวเสน อิธ
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. วิหิตพฺพนฺติ จชิตพฺพํ      ๒ ก. อุปฺปชฺชน...


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๖ หน้าที่ ๔๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=46&page=45&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=46&A=1117&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=46&A=1117&modeTY=2&pagebreak=1#p45