ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ปฏิสํ.อ.๑ (สทฺธมฺม.๑)

หน้าที่ ๓๒๑.

สมนฺตโต ญาตา โหนฺติ. ตีริตา โหนฺตีติ ตีรณปริญฺญาวเสน อนิจฺจาทิโต
อุปปริกฺขิตา สมาปิตา นาม โหนฺติ. ปหีนา โหนฺตีติ อนิจฺจานุปสฺสนาทินา ญาเณน
นิจฺจสญฺญาทโย ภงฺคานุปสฺสนโต ปฏฺฐาย ปหีนา โหนฺติ. ปริจฺจตฺตา โหนฺตีติ
ปหานวเสเนว ฉฑฺฑิตา นาม โหนฺติ. ภาวิตา โหนฺตีติ วฑฺฒิตา ปริภาวิตา
จ โหนฺติ. เอกรสา โหนฺตีติ สกิจฺจสาธนปฏิปกฺขปฺปหาเนน เอกกิจฺจา โหนฺติ,
ปจฺจนีกโต วา วิมุตฺติวเสน วิมุตฺติรเสน เอกรสา โหนฺติ. สจฺฉิกตา โหนฺตีติ
ปฏิลาภวเสน ผลธมฺโม ปฏิเวธวเสน นิพฺพานธมฺโมติ ปจฺจกฺขกตา โหนฺติ. ผสฺสิตา
โหนฺตีติ ปฏิลาภผุสเนน ปฏิเวธผุสเนน จ ผสฺสิตา อนุภูตา โหนฺติ. อิมานิ ปญฺจ
ญาณานิ เหฏฺฐา สุตมยญาณวเสน วุตฺตานิ, อิธ สกิจฺจวเสน.
                    ญาณปญฺจกนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          ------------
                   ๒๕-๒๘ ปฏิสมฺภิทาญาณนิทฺเทสวณฺณนา
     [๗๖] ปฏิสมฺภิทาญาณนิทฺเทเส ยสฺมา ธมฺเม อวุตฺเต ตสฺส กิจฺจํ น
สกฺกา วตฺตุํ, ตสฺมา อุทฺทิฏฺฐานํ ปฏิปาฏึ อนาทิยิตฺวา ปฐมํ ธมฺมา นิทฺทิฏฺฐา.
ธมฺมาทีนํ อตฺถา วุตฺตาเยว. สทฺธินฺทฺริยํ ธมฺโมติอาทีหิ ธมฺมสทฺทปริยาปนฺเน
ธมฺเม วตฺวา นานตฺตสทฺทสฺส อตฺถํ ทสฺเสนฺโต อญฺโญ สทฺธินฺทฺริยธมฺโมติอาทิมาห.
"อญฺโญ ธมฺโม"ติ หิ วุตฺเต ธมฺมานํ นานตฺตํ ทสฺสิตํ โหติ. ปฏิวิทิตาติ
อภิมุขภาเวน วิทิตา ปากฏา นาม โหนฺติ. เตน ปฏิสมฺภิทาปทสฺส อตฺโถ วุตฺโต.
อธิโมกฺขฏฺโฐ อตฺโถติอาทีหิ เตสํ สทฺธาทีนํ อธิมุจฺจนาทิกิจฺจํ อตฺโถ นามาติ
ทสฺเสติ. สนฺทสฺเสตุนฺติ ปรํ ญาเปตุกามสฺส ปรํ สนฺทสฺเสตุํ. ปรสฺส ปน วจนํ
สุณนฺตสฺสาปิ ลพฺภติเยว. พฺยญฺชนนิรุตฺตาภิลาปาติ นามพฺยญฺชนํ นามนิรุตฺติ
นามาภิลาโป. นามํ หิ อตฺถํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๗ หน้าที่ ๓๒๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=47&page=321&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=47&A=7167&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=47&A=7167&modeTY=2&pagebreak=1#p321


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๒๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]