อรรถกถาเล่มที่ ๔๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
ปฏิสํ.อ.๑ (สทฺธมฺม.๑)
หน้าที่ ๗๐.

ปชานนฺ"ติอาทีสุ ๑- ปรมตฺถสจฺเจ นิพฺพาเน เจว มคฺเค จ. "จตุนฺนํ สจฺจานํ กติ
กุสลา กติ อกุสลา"ติอาทีสุ ๒- อริยสจฺเจ. สฺวายมิธาปิ อริยสจฺเจ ปวตฺตตีติ.
                  นิทฺเทสวารสงฺคหิตสฺส วิสฺสชฺชนุทฺเทสสฺส
                         อตฺถวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------
                        อภิญฺเญยฺยนิทฺเทสวณฺณนา
     [๒] อิทานิ วิสฺสชฺชนุทฺเทสสงฺคหิเต ธมฺเม ปเภทโต ทสฺเสตุํ กถํ อิเม
ธมฺมา อภิญฺเญยฺยาติอาทิ นิทฺเทสวาโร อารทฺโธ. ตตฺถ อภิญฺเญยฺยนิทฺเทสาทีสุ
ปญฺจสุ อาทิโต เอกกาทิวเสน ทส ทส วิสฺสชฺชนานิ ทสุตฺตรปริยาเยน สํสนฺเทตฺวา
อุทฺทิฏฺฐานิ. เตสุ อภิญฺเญยฺยนิทฺเทเส ตาว สพฺเพ สตฺตาติ กามภวาทีสุ
สญฺญาภวาทีสุ เอกโวการภวาทีสุ จ สพฺพภเวสุ สพฺเพ สตฺตา. อาหารฏฺฐิติกาติ
อาหารโต ฐิติ เอเตสนฺติ อาหารฏฺฐิติกา. ฐิตีติ เจตฺถ สกกฺขเณ อตฺถิตา
อธิปฺเปตา. อิติ สพฺพสตฺตานํ ฐิติเหตุ อาหาโร นาม เอโก ธมฺโม อธิเกน
ญาเณน ชานิตพฺโพ. ปจฺจเย หิ อภิญฺญาเต ปจฺจยุปฺปนฺนาปิ อภิญฺญาตา โหนฺติ
อุภินฺนมฺปิ อญฺญมญฺญาเปกฺขตฺตา. เอเตน ญาตปริญฺญา วุตฺตา โหติ. นนุ จ
เอวํ สนฺเต ยํ วุตฺตํ "อสญฺญสตฺตา เทวา อเหตุกา อนาหารา อผสฺสกา"ติอาทิ, ๓-
ตํ วิรุชฺฌตีติ. ตญฺจ น วิรุชฺฌติ. เตสํ หิ ฌานํ อาหาโรติ. เอวํ สนฺเตปิ
"จตฺตาโรเม ภิกฺขเว อาหารา ภูตานํ วา สตฺตานํ ฐิติยา, สมฺภเวสีนํ วา
อนุคฺคหาย. กตเม จตฺตาโร. กวฬิงฺกาโร อาหาโร โอฬาริโก วา สุขุโม วา,
@เชิงอรรถ: ๑ ขุ.สุ. ๒๕/๘๙๑/๕๐๘, ขุ.มหา. ๒๙/๕๔๙/๓๕๑ (สฺยา)
@๒ อภิ.วิ. ๓๕/๒๑๖/๑๓๔ ๓ อภิ.วิ. ๓๕/๑๐๑๗/๕๑๑


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๗ หน้าที่ ๗๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=47&page=70&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=47&A=1531&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=47&A=1531&modeTY=2&pagebreak=1#p70