อรรถกถาเล่มที่ ๔๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
ปฏิสํ.อ.๑ (สทฺธมฺม.๑)
หน้าที่ ๗๐.

ปชานนฺ"ติอาทีสุ ๑- ปรมตฺถสจฺเจ นิพฺพาเน เจว มคฺเค จ. "จตุนฺนํ สจฺจานํ กติ
กุสลา กติ อกุสลา"ติอาทีสุ ๒- อริยสจฺเจ. สฺวายมิธาปิ อริยสจฺเจ ปวตฺตตีติ.
                  นิทฺเทสวารสงฺคหิตสฺส วิสฺสชฺชนุทฺเทสสฺส
                         อตฺถวณฺณนา นิฏฺิตา.
                         ---------------
                        อภิญฺเยฺยนิทฺเทสวณฺณนา
     [๒] อิทานิ วิสฺสชฺชนุทฺเทสสงฺคหิเต ธมฺเม ปเภทโต ทสฺเสตุํ กถํ อิเม
ธมฺมา อภิญฺเยฺยาติอาทิ นิทฺเทสวาโร อารทฺโธ. ตตฺถ อภิญฺเยฺยนิทฺเทสาทีสุ
ปญฺจสุ อาทิโต เอกกาทิวเสน ทส ทส วิสฺสชฺชนานิ ทสุตฺตรปริยาเยน สํสนฺเทตฺวา
อุทฺทิฏฺานิ. เตสุ อภิญฺเยฺยนิทฺเทเส ตาว สพฺเพ สตฺตาติ กามภวาทีสุ
สญฺาภวาทีสุ เอกโวการภวาทีสุ จ สพฺพภเวสุ สพฺเพ สตฺตา. อาหารฏฺิติกาติ
อาหารโต ิติ เอเตสนฺติ อาหารฏฺิติกา. ิตีติ เจตฺถ สกกฺขเณ อตฺถิตา
อธิปฺเปตา. อิติ สพฺพสตฺตานํ ิติเหตุ อาหาโร นาม เอโก ธมฺโม อธิเกน
าเณน ชานิตพฺโพ. ปจฺจเย หิ อภิญฺาเต ปจฺจยุปฺปนฺนาปิ อภิญฺาตา โหนฺติ
อุภินฺนมฺปิ อญฺมญฺาเปกฺขตฺตา. เอเตน าตปริญฺา วุตฺตา โหติ. นนุ จ
เอวํ สนฺเต ยํ วุตฺตํ "อสญฺสตฺตา เทวา อเหตุกา อนาหารา อผสฺสกา"ติอาทิ, ๓-
ตํ วิรุชฺฌตีติ. ตญฺจ น วิรุชฺฌติ. เตสํ หิ ฌานํ อาหาโรติ. เอวํ สนฺเตปิ
"จตฺตาโรเม ภิกฺขเว อาหารา ภูตานํ วา สตฺตานํ ิติยา, สมฺภเวสีนํ วา
อนุคฺคหาย. กตเม จตฺตาโร. กวฬิงฺกาโร อาหาโร โอฬาริโก วา สุขุโม วา,
@เชิงอรรถ: ๑ ขุ.สุ. ๒๕/๘๙๑/๕๐๘, ขุ.มหา. ๒๙/๕๔๙/๓๕๑ (สฺยา)
@๒ อภิ.วิ. ๓๕/๒๑๖/๑๓๔ ๓ อภิ.วิ. ๓๕/๑๐๑๗/๕๑๑


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๗ หน้าที่ ๗๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=47&page=70&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=47&A=1531&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=47&A=1531&pagebreak=1#p70