อรรถกถาเล่มที่ ๔๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๑ (วิสุทฺธ.๑)
หน้าที่ ๓๗๐.

"อาคโต โว วาลํ วิย เวธี"ติ. ปติสฺสตาติ ปติสฺสติกา. ๑- โขติ อวธารเณ.
อาคโตติ อาคญฺฉิ. โวติ ตุมฺหากํ. วาลํ วิย เวธีติ วาลเวธิ วิย.
อยเญฺหตฺถ สงฺเขปตฺโถ:- ติกฺขชวนนิพฺเพธิกปญฺญตาย วาลเวธิรูโป สตฺถุกปฺโป
ตุมฺหากํ มาตุลตฺเถโร อาคโต, ตสฺมา สมณสญฺญํ อุปฏฺฐเปตฺวา สติสมฺปชญฺญยุตฺตา
เอว หุตฺวา วิหรถ, ยถาธิคเต วิหาเร อปฺปมตฺตา ภวถาติ.
     ตํ สุตฺวา เต สามเณรา ธมฺมเสนาปติสฺส ปจฺจุคฺคมนาทิวตฺตํ กตฺวา
อุภินฺนํ มาตุลตฺเถรานํ ปฏิสนฺถารเวลายํ นาติทูเร สมาธึ สมาปชฺชิตฺวา
นิสีทึสุ. ธมฺมเสนาปติ เรวตตฺเถเรน สทฺธึ ปฏิสนฺถารํ กตฺวา อุฏฺฐายาสนา
เต สามเณเร อุปสงฺกมิ, เต ตถา กาลปริจฺเฉทสฺส กตตฺตา เถเร อุปสงฺกมนฺเต
อุฏฺฐหิตฺวา วนฺทิตฺวา อฏฺฐํสุ. เถโร "กตรกตรวิหาเรน วิหรถา"ติ ปุจฺฉิตฺวา
เตหิ "อิมาย อิมายา"ติ วุตฺเต ทารเกปิ เอวํ วิเนนฺโต "มยฺหํ ภาติโก
สจฺจวาที ๒- วต ธมฺมสฺส อนุธมฺมจารินฺ"ติ เถรํ ปสํสนฺโต ปกฺกามิ. เสสเมตฺถ
อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                   ขทิรวนิยตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          ------------
                     ๑๐. อานนฺทตฺเถราปทานวณฺณนา
     อารามทฺวารา นิกฺขมฺมาติอาทิกํ อายสฺมโต อานนฺทตฺเถรสฺส อปทานํ.
อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ
อุปจินนฺโต ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต กาเล หํสวตีนคเร สตฺถุ เวมาติกภาตา
หุตฺวา นิพฺพตฺติ. สุมโนติสฺส นามํ อโหสิ. ปิตา ปนสฺส นนฺทราชา นาม.
โส อตฺตโน ปุตฺตสฺส สุมนกุมารสฺส วยปฺปตฺตสฺส หํสวตีนครโต วีสโยชนสเต
ฐาเน โภคนครํ อทาสิ. โส กทาจิ กทาจิ อาคนฺตฺวา สตฺถารญฺจ ปิตรญฺเจ
ปสฺสติ. ตทา ราชา สตฺถารญฺจ สตสหสฺสปริมาณํ ภิกฺขุสํฆญฺจ สยเมว
สกฺกจฺจํ อุปฏฺฐหิ, อญฺเญสํ อุปฏฺฐาตุํ น เทติ.
@เชิงอรรถ: ๑ สี. ปติสฺสรกา.  ๒ ปจฺจปาทิ (เถร. อ. ๑/๑๗๑).


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๙ หน้าที่ ๓๗๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=49&page=370&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=49&A=9247&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=49&A=9247&modeTY=2&pagebreak=1#p370