ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๒)

หน้าที่ ๔๓๑.

เอกํ ตุจฺฉํ รชตวิมานํ อุปคโต. ตสฺส กิร ทฺวาเร มหาสิรีสรุกฺโข, เตน ตํ
"เสรีสกนฺ"ติ วุจฺจติ.
      [๔๔๑] อายสฺมา ควมฺปตีติ เถโร กิร ปุพฺเพ มนุสฺสโลเก
โคปาลทารกานํ เชฏฺฐโก หุตฺวา มหนฺตํ ๑- สิรีสรุกฺขมูลํ โสเธตฺวา วาลิกํ
โอกิริตฺวา เอกํ ปิณฺฑปาติกตฺเถรํ รุกฺขมูเล นิสีทาเปตฺวา อตฺตนา ลทฺธํ อาหารํ
ทตฺวา ตโต จุโต  ตสฺสานุภาเวน ตสฺมึ รชตวิมาเน นิพฺพตฺติ. สิรีสรุกฺโข
วิมานทฺวาเร อฏฺฐาสิ. โส ปญฺญาสาย วสฺเสหิ ผลติ, ตโต ปญฺญาส วสฺสานิ
คตานีติ เทวปุตฺโต สํเวคํ อาปชฺชติ. โส อปเรน สมเยน อมฺหากํ ภควโต กาเล
มนุสฺเสสุ นิพฺพตฺติตฺวา สตฺถุ ธมฺมกถํ สุตฺวา อรหตฺตํ ปตฺโต. ปุพฺพาจิณฺณวเสน
ปน ทิวาวิหารตฺถาย ตเทว วิมานํ อภิญฺหํ คจฺฉติ, ตํ กิรสฺส อุตุสุขํ โหติ.
ตํ สนฺธาย "เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา ควมฺปตี"ติ อาทิ วุตฺตํ.
      โส สกฺกจฺจํ ทานํ ทตฺวาติ โส ปรสฺส สนฺตกํปิ ทานํ สกฺกจฺจํ
ทตฺวา. เอวมาโรเจสีติ ๒- "สกฺกจฺจํ ทาน เทถา"ติ อาทินา นเยน อาโรเจสิ.
ตญฺจ ปน เถรสฺส อาโรจนํ สุตฺวา มหาชโน สกฺกจฺจํ ทานํ ทตฺวา เทวโลเก
นิพฺพตฺโต. ปายาสิสฺส ปน ราชญฺญสฺส ปริจาริกา สกฺกจฺจํ ทานํ ทตฺวาปิ
นิกฺกนฺติวเสน คนฺตฺวา ตสฺเสว สนฺติเก นิพฺพตฺตา. ตํ กิร ทิสาจาริกวิมานํ
วฏฺฏนิอฏวิยํ อโหสิ. ปายาสิเทวปุตฺโต จ เอกทิวสํ วาณิชกานํ ทสฺเสตฺวา อตฺตโน
กตกมฺมํ กเถสีติ.
                  อิติ สุมงฺคลวิลาสินิยา ทีฆนิกายฏฺฐกถาย
                    ปายาสิราชญฺญสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                   นิฏฺฐิตา จ มหาวคฺคสฺส อตฺถวณฺณนา.
                       มหาวคฺคฏฺฐกถา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๔๓๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=431&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=11005&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=11005&modeTY=2&pagebreak=1#p431


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๓๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]