อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๑๑๔.

วาตคฺคาหสุวณฺณวณฺณชลมานปตฺตมหาภาโรติ อตฺโถ. ครุฬาธิโปติ นาเค
คณฺหนตฺถาย ครุํ ภารํ ปาสาณํ คิฬนฺตีติ ครุฬา, ครุฬานํ อธิโป ราชาติ
ครุฬาธิโป, วิรชํ พุทฺธํ อทฺทสาหนฺติ สมฺพนฺโธ.
                  วตฺถทายกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          ------------
                  ๗๐. ๘. อมฺพทายกตฺเถราปทานวณฺณนา
     อโนมทสฺสี ภควาติอาทิกํ อายสฺมโต อมฺพทายกตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ
ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ อุปจินนฺโต
อโนมทสฺสิสฺส ภควโต กาเล วานรโยนิยํ นิพฺพตฺโต หิมวนฺเต กปิราชา
หุตฺวา ปฏิวสติ. ตสฺมึ สมเย อโนมทสฺสี ภควา ตสฺสานุกมฺปาย หิมวนฺตํ
อคมาสิ. อถ โส กปิราชา ภควนฺตํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส สุมธุรํ อมฺพผลํ
ขุทฺทมธุนา อทาสิ. อถ ภควา ตสฺส ปสฺสนฺตสฺเสว ตํ สพฺพํ ปริภุญฺชิตฺวา
อนุโมทนํ วตฺวา ปกฺกามิ. อถ โส โสมนสฺสสมฺปนฺนหทโย เตเนว ปีติโสมนสฺเสน
ยาวตายุกํ ฐตฺวา ตโต จุโต เทวโลเก นิพฺพตฺโต อปราปรํ ตตฺถ ทิพฺพสุขมนุภวิตฺวา
มนุสฺเสสุ จ มนุสฺสสมฺปตฺตึ อนุภวิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท
วิภวสมฺปนฺเน เอกสฺมึ กุลเคเห นิพฺพตฺโต สตฺถริ ปสีทิตฺวา ปพฺพชิตฺวา
นจิรสฺเสว ฉฬภิญฺญปฺปตฺโต อโหสิ. ปุพฺพปุญฺญนาเมน อมฺพทายกตฺเถโรติ
ปากโฏ.
     [๕๓] โส อปรภาเค อตฺตนา กตกุสลพีชํ ทิสฺวา โสมนสฺสชาโต
อตฺตโน ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต อโนมทสฺสี ภควาติอาทิมาห. เมตฺตาย
อผริ โลเก, อปฺปมาเณ นิรูปธีติ โส ภควา สพฺพโลเก อปฺปมาเณ สตฺเต


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๑๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=114&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=2486&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=2486&modeTY=2&pagebreak=1#p114