ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)

หน้าที่ ๑๒๑.

ปจฺฉา มนุสฺสสมฺปตฺติญฺจ อนุภวิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท เอกสฺมึ กุลเคเห
นิพฺพตฺโต วิภวสมฺปตฺตึ ปตฺโต ตํ ปหาย สาสเน ปพฺพชิโต นจิรสฺเสว
อรหตฺตํ ปาปุณิ.
     [๑๓] โส ตโต อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต ปุพฺพจริตาปทานํ
ปกาเสนฺโต กานนํ วนโมคฺคยฺหาติอาทิมาห. ตํ เหฏฺฐา วุตฺตตฺถเมว. วสามิ
วิปิเน ๑- อหนฺติ วิเวกวาโส อหํ วสามีติ สมฺพนฺโธ. เสสํ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                 ภิสาลุวทายกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                      ฉฏฺฐภาณวารวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          ------------
                  ๗๗. ๕. เอกสญฺญกตฺเถราปทานวณฺณนา
     ขณฺโฑ นามาสิ นาเมนาติอาทิกํ อายสฺมโต เอกสญฺญกตฺเถรสฺส อปทานํ.
อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ
อุปจินนฺโต วิปสฺสิสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺโต วิญฺญุตํ ปตฺโต
รตนตฺตเย ปสนฺนมานโส ตสฺส สตฺถุโน ขณฺฑํ นาม อคฺคสาวกํ ภิกฺขาย
จรมานํ ทิสฺวา สทฺทหิตฺวา ปิณฺฑปาตํ อทาสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน
เทวมนุสฺสสมฺปตฺติโย อนุภวิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท สาวตฺถิยํ เอกสฺมึ
กุลเคเห นิพฺพตฺโต วิญฺญุตํ ปตฺโต สตฺถุ ธมฺมเทสนํ สุตฺวา ปฏิลทฺธสทฺโธ
ปพฺพชิตฺวา นจิรสฺเสว อรหา อโหสิ. โส เอกทิวสํ ปิณฺฑปาตสฺส สญฺญํ
มนสิกริตฺวา ปฏิลทฺธวิเสสตฺตา เอกสญฺญกตฺเถโรติ ปากโฏ.
@เชิงอรรถ:  ปาฬิ. ปวเน.



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๒๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=121&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=2628&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=2628&modeTY=2&pagebreak=1#p121


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]