อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๑๒๙.

     [๓] สยํ อสฺสตฺโถ อสฺสาสมฺปตฺโต, กิเลสปริฬาหโต มุตฺโต สพฺพสตฺเต
อสฺสาเสติ, สนฺตภาวํ อาปาเปติ. สยํ สนฺโต สนฺตกายจิตฺโต ปเรสํ
สนฺตกายจิตฺตํ ปาเปติ. สยํ มุตฺโต สํสารโต มุจฺจิโต ปเร สํสารโต โมจยิสฺสติ.
โส อยํ ภควา สยํ นิพฺพุโต กิเลสคฺคีหิ นิพฺพุโต ปเรสมฺปิ กิเลสคฺคีหิ
นิพฺพาเปสฺสตีติ อหํ ตทา เอวํ จินฺเตสินฺติ อตฺโถ.
     [๔] คเหตฺวา ติมิรปุปฺผนฺติ สกลํ วนนฺตํ นีลกาฬรํสีหิ อนฺธการํ วิย
กุรุมานํ ขายตีติ ติมิรํ ปุปฺผํ ตํ คเหตฺวา กณฺณิกาวณฺฏํ คเหตฺวา มตฺถเก
สีสสฺส อุปริ อากาเส โอกิรึ ปูเชสินฺติ อตฺโถ. เสสํ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                  ติมิรปุปฺผิยตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                        ----------------
                   ๘๔. ๒. คตสญฺญกตฺเถราปทานวณฺณนา
     ชาติยา สตฺตวสฺโสหนฺติอาทิกํ อายสฺมโต คตสญฺญกตฺเถรสฺส อปทานํ.
อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ
อุปจินนฺโต ติสฺสสฺส ภควโต กาเล เอกสฺมึ กุลเคเห นิพฺพตฺโต
ปุรากตวาสนาวเสน สทฺธาชาโต สตฺตวสฺสิกกาเลเยว ปพฺพชิโต ภควโต
ปณามกรเณเนว ปากโฏ อโหสิ. โส เอกทิวสํ อตีว นีลมณิปฺปภานิ
นงฺคลกสิตฏฺฐาเน อุฏฺฐิตสตฺตปุปฺผานิ คเหตฺวา อากาเส ปูเชสิ. โส ยาวตายุกํ
สมณธมฺมํ กตฺวา เตน ปุญฺเญน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท
เอกสฺมึ กุลเคเห นิพฺพตฺโต วิญฺญุตํ ปตฺโต สตฺถริ ปสีทิตฺวา ปพฺพชิโต
นจิรสฺเสว อรหา อโหสิ.
     [๑๐] โส อปรภาเค อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต
ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต ชาติยา สตฺตวสฺโสหนฺติอาทิมาห. ตตฺถ ชาติยา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๒๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=129&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=2790&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=2790&modeTY=2&pagebreak=1#p129