อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๑๓๗.

                  ๙๒. ๑๐. ปทุมปุปฺผิยตฺเถราปทานวณฺณนา
     โปกฺขรวนํ ปวิฏฺโฐติอาทิกํ อายสฺมโต ปทุมปุปฺผิยตฺเถรสฺส อปทานํ.
อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ
อุปจินนฺโต ผุสฺสสฺส ภควโต กาเล เอกสฺมึ ๑- กุลเคเห นิพฺพตฺโต วุทฺธิมนฺวาย
ปทุมสมฺปนฺนํ เอกํ โปกฺขรณึ ปวิสิตฺวา ภิสมุฬาเล ขาทนฺโต โปกฺขรณิยา
อวิทูเร คจฺฉมานํ ผุสฺสํ ภควนฺตํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส ตโต ปทุมานิ
โอจินิตฺวา อากาเส อุกฺขิปิตฺวา ภควนฺตํ ปูเชสิ, ตานิ ปุปฺผานิ อากาเส วิตานํ
หุตฺวา อฏฺฐํสุ. โส ภิยฺโยโส มตฺตาย ปสนฺนมานโส ปพฺพชิตฺวา วตฺตปฏิปตฺติสาโร
สมณธมฺมํ ปูเรตฺวา ตโต จุโต ตุสิตภวนมลํ กุรุมาโน ๒- วิย ตตฺถ
อุปฺปชฺชิตฺวา กเมน ฉ กามาวจรสมฺปตฺติโย จ มนุสฺสสมฺปตฺติโย จ อนุภวิตฺวา
อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท กุลเคเห นิพฺพตฺโต วุทฺธิปฺปตฺโต สทฺธาชาโต ปพฺพชิตฺวา
นจิรสฺเสว อรหา อโหสิ.
     [๕๑] โส อปรภาเค อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต
ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต โปกฺขรวนํ ปวิฏฺโฐติอาทิมาห. ตตฺถ ปกาเรน
นฬทณฺฑปตฺตาทีหิ ขรนฺตีติ โปกฺขรา, โปกฺขรานํ สมุฏฺฐิตฏฺเฐน สมูหนฺติ
โปกฺขรวนํ, ปทุมคจฺฉสณฺเฑหิ มณฺฑิตํ มชฺฌํ ปวิฏฺโฐ อหนฺติ อตฺโถ. เสสํ
สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                  ปทุมปุปฺผิยตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       นวมวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
@เชิงอรรถ: ๑ สี. อญฺญตรสฺมึ.  ๒ ม. ภวนมงฺคลํกุรุมาโน.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๓๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=137&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=2961&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=2961&modeTY=2&pagebreak=1#p137