อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๖๓.

ธรมาเน กตปูชา วิย จิตฺตปฺปสาทวสา มหปฺผลํ ภวตีติ วตฺวา "ถูปํ กโรหี"ติ นิโยชิโต ถูปํ กาเรสิ, ตํ ปูเชตฺวา ตโต จุโต เทวมนุสฺเสสุ สกฺกจกฺกวตฺติ- สมฺปตฺติมนุภวิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท สาวตฺถิยํ เอกสฺมึ กุลเคเห นิพฺพตฺโต วิญฺญุตํ ปตฺโต สตฺถริ ปสีทิตฺวา ปพฺพชิโต นจิรสฺเสว อรหา อโหสิ. [๗๒] โส อปรภาเค อตฺตโน ปุญฺญกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต อตฺถทสฺสิมฺหิ สุคเตติอาทิมาห. ตํ เหฏฺฐา วุตฺตเมว. ยกฺขโยนึ อุปปชฺชินฺติ เอตฺถ ปน อตฺตโน สกาสํ สมฺปตฺตสมฺปตฺเต ขาทนฺตา ยนฺติ คจฺฉนฺตีติ ยกฺขา, ยกฺขานํ โยนิ ชาตีติ ยกฺขโยนิ, ยกฺขโยนิยํ นิพฺพตฺโตติ อตฺโถ. [๗๓] ทุลฺลทฺธํ วต เม อาสีติ เม มยา ลทฺธยสํ ทุลฺลทฺธํ, พุทฺธภูตสฺส สตฺถุโน สกฺการํ อกตตฺตา วิราเธตฺวา ลทฺธนฺติ อตฺโถ. ทุปฺปภาตนฺติ ทุฏฺฐุ ปภาตํ รตฺติยา ปภาตกรณํ, มยฺหํ น สุฏฺฐุํ ปภาตนฺติ ^๑- อตฺโถ ทุรุฏฺฐิตนฺติ ทุ อุฏฺฐิตํ, สูริยสฺส อุคฺคมนํ มยฺหํ ทุอุคฺคมนนฺติ อตฺโถ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ปจฺจุปฏฺฐานสญฺญกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ----------------- ๑๒๒. ๑๐. ชาติปูชกตฺเถราปทานวณฺณนา ชายํ ตสฺส วิปสฺสิสฺสาติอาทิกํ อายสฺมโต ชาติปูชกตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ อุปจินนฺโต วิปสฺสิสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺโต วิญฺญุตํ ปตฺโต นกฺขตฺตปาฐเกหิ วิปสฺสิโพธิสตฺตสฺส วุตฺตลกฺขณนิมิตฺตํ สุตฺวา "อยํ กิร กุมาโร พุทฺโธ หุตฺวา สกลโลกสฺส อคฺโค เสฏฺโฐ หุตฺวา สพฺพสตฺเต สํสารโต อุทฺธริสฺสตี"ติ สุตฺวา @เชิงอรรถ: ^๑ สี. มยฺหํอติทุฏฺฐุปภาตนฺติ.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๖๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=163&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=3532&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=3532&modeTY=2&pagebreak=1#p163