อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๗๒.

สตฺตวสฺสิโกเยว อรหตฺตํ ปตฺวา ปุพฺเพ กตกุสลกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต อชฺฌายโก มนฺตธโรติอาทิมาห. ตตฺถ อชฺเฌติ จินฺเตตีติ อชฺฌายิ, อชฺฌายิเยว อชฺฌายโก. เอตฺถ หิ อกาโร "ปฏิเสเธ วุทฺธิตพฺภาเว ฯเปฯ อกาโร วิรหปฺปเก"ติ เอวํ วุตฺเตสุ ทสสุ อตฺเถสุ ตพฺภาเว วตฺตติ. สิสฺสานํ สวนธารณาทิวเสน หิตํ อชฺเฌติ จินฺเตติ อชฺฌายํ กโรตีติ อชฺฌายโก, จินฺตโกติ อตฺโถ. อาจริยสฺส สนฺติเก อุคฺคหิตํ สพฺพํ มนฺตํ มเนน ธาเรติ ปวตฺเตตีติ มนฺตธโร. ติณฺณํ เวทาน ปารคูติ เวทํ วุจฺจติ ญาณํ, เวเทน เวทิตพฺพา พุชฺฌิตพฺพาติ เวทา, อิรุเวทยชุเวทสามเวท- สงฺขาตา ตโย คนฺถา, เตสํ เวทานํ ปารํ ปริโยสานํ โกฏึ คโต ปตฺโตติ ปารคู. เสสํ ปากฏเมวาติ. ผลทายกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ----------------- ๑๓๐. ๘. ญาณสญฺญิกตฺเถราปทานวณฺณนา ปพฺพเต หิมวนฺตมฺหีติอาทิกํ อายสฺมโต ญาณสญฺญิกตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ^๑- ตตฺถ ตตฺถ ^๑- อุปฺปนฺนุปฺปนฺเน ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ อุปจินนฺโต วิปสฺสิสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺโต วุทฺธิปฺปตฺโต ฆราวาสํ ปหาย ตาปสปพฺพชฺชํ ปพฺพชิตฺวา หิมวนฺตสฺส อวิทูเร ปพฺพตนฺตเร ปณฺณสาลํ กาเรตฺวา ปญฺจาภิญฺญาอฏฺฐสมาปตฺติโย นิพฺพตฺเตตฺวา วสนฺโต เอกทิวสํ ปริสุทฺธํ ปณฺฑรํ ปุลินตลํ ทิสฺวา "อีทิสา ปริสุทฺธา พุทฺธา, อีทิสํว ปริสุทฺธํ พุทฺธญาณนฺ"ติ พุทฺธญฺจ ตสฺส ญาณญฺจ อนุสฺสริ โถเมสิ จ. @เชิงอรรถ: ^๑-๑ ฉ.ม. ตสฺมึ ตสฺมึ.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๗๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=172&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=3728&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=3728&modeTY=2&pagebreak=1#p172