อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๑๘๘.

     [๑๑] มณีหิ ปริวาเรตฺวาติ มณติ โชตติ ปภาสตีติ มณิ, อถ วา
ชนานํ มนํ ปูเรนฺโต โสมนสฺสํ กโรนฺโต อิโต คโต ปวตฺโตติ มณิ, ชาติ-
รงฺคมณิเวฬุริยมณิอาทีหิ อเนเกหิ มณีหิ กตเวทิกาวลยํ ปริวาเรตฺวา อุตฺตมํ
มหาปูชํ อกาสินฺติ อตฺโถ. เสสํ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                  เวทิการกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                        -----------------
                  ๑๔๖. ๔. สปริวาริยตฺเถราปทานวณฺณนา
     ปทุมุตฺตโร นาม ชิโนติอาทิกํ อายสฺมโต สปริวาริยตฺเถรสฺส อปทานํ.
อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร อเนกาสุ ชาตีสุ วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ
อุปจินนฺโต ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺโต วิญฺญุตํ ปตฺโต
มหทฺธโน มหาโภโค อโหสิ. อถ ปทุมุตฺตเร ภควติ ปรินิพฺพุเต มหาชโน
ตสฺส ธาตุํ นิทหิตฺวา มหนฺตํ เจติยํ กาเรตฺวา ปูเชสิ. ตสฺมึ กาเล อยํ
อุปาสโก ตสฺสุปริ จนฺทนสาเรน เจติยฆรํ กริตฺวา มหาปูชํ อกาสิ. โส เตเนว
ปุญฺเญน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อุภยสมฺปตฺติโย อนุภวิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท
เอกสฺมึ กุลเคเห นิพฺพตฺโต วุทฺธิมนฺวาย กุสลํ กตฺวา สทฺธาย สาสเน
ปพฺพชิตฺวา นจิรสฺเสว อรหา อโหสิ.
     [๑๕-๘] โส อปรภาเค อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต
ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต ปทุมุตฺตโร นาม ชิโนติอาทิมาห. ตตฺถ โอมตฺตนฺติ
ลามกภาวํ นีจภาวํ ทุกฺขิตภาวํ วา น ปสฺสามิ น ชานามิ, น ทิฏฺฐปุพฺโพ
มยา นีจภาโวติ อตฺโถ. เสสํ ปากฏเมวาติ.
                  สปริวาริยตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๑๘๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=188&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=4070&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=4070&modeTY=2&pagebreak=1#p188