อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๒๐๐.

     [๓๑] ทีปราชํว อุคฺคตนฺติ ทีปานํ ราชา ทีปราชา, สพฺเพสํ ทีปานํ
ชลมานานํ ตารกานํ ราชา จนฺโทติ อตฺโถ. อถ วา สพฺเพสุ ชมฺพุทีปปุพฺพวิเทห-
อปรโคยานอุตฺตรกุรุสงฺขาเตสุ จตูสุ ทีเปสุ ทฺวิสหสฺสปริตฺตทีเปสุ จ ราชา
อาโลกผรณโต จนฺโท ทีปราชาติ วุจฺจติ, ตํ นเภ อุคฺคตํ จนฺทํ อิว ปุปฺผิตํ
ผุลฺลิตํ กทมฺพรุกฺขํ ทิสฺวา ตโต ปุปฺผํ โอจินิตฺวา อุโภหิ หตฺเถหิ ปคฺคยฺห
ปกาเรน คเหตฺวา สตฺต ปจฺเจกพุทฺเธ สโมกิรึ สุฏฺฐุ โอกิรึ, อาทเรน
ปูเชสินฺติ อตฺโถ. เสสํ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                  กทมฺพปุปฺผิยตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------
                   ๑๕๙. ๗. ติณสูลกตฺเถราปทานวณฺณนา
     หิมวนฺตสฺสาวิทูเรติอาทิกํ อายสฺมโต ติณสูลกตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ
เถโร ปุริมชินวเรสุ กตปุญฺญสมฺภาโร อุปฺปนฺนุปฺปนฺนภเว กุสลานิ อุปจินนฺโต
สิขิสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺโต ฆราวาสํ สณฺฐเปตฺวา ตตฺถ โทสํ
ทิสฺวา ตํ ปหาย ตาปสปพฺพชฺชํ ปพฺพชิตฺวา วสนฺโต หิมวนฺตสมีเป ภูตคเณ
นาม ปพฺพเต วสนฺตํ เอกกํ วิเวกมนุพฺรูหนฺตํ สิขึ สมฺพุทฺธํ ทิสฺวา ปสนฺนมานโส
ติณสูลปุปฺผํ คเหตฺวา ปาทมูเล ปูเชสิ. พุทฺโธปิ ตสฺส อนุโมทนํ อกาสิ.
     [๓๕] โส เตน ปุญฺเญน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อุภยสมฺปตฺติโย
อนุภวิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท สาวตฺถิยํ วิภวสมฺปนฺเน เอกสฺมึ กุเล นิพฺพตฺโต
วุทฺธิมนฺวาย สาสเน ปสนฺโน ปพฺพชิตฺวา อุปนิสฺสยสมฺปนฺนตฺตา นจิรสฺเสว
อรหตฺตํ ปาปุณิตฺวา ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต ๑- ปุพฺพจริตาปทานํ
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. โสมนสฺสปฺปตฺโต.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๐๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=200&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=4328&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=4328&modeTY=2&pagebreak=1#p200