ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)

หน้าที่ ๒๑๖.

                 ๑๗๔. ๒. นิสฺเสณิทายกตฺเถราปทานวณฺณนา
     โกณฺฑญฺสฺส ภควโตติอาทิกํ อายสฺมโต นิสฺเสณิทายกตฺเถรสฺส อปทานํ.
อยมฺปิ ปุริมชินวเรสุ กตาธิกาโร อเนกาสุ ชาตีสุ วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺานิ
อุปจินนฺโต โกณฺฑญฺสฺส ภควโต กาเล วฑฺฒกิกุเล นิพฺพตฺโต สทฺโธ ปสนฺโน
ภควโต ธมฺมเทสนํ สุตฺวา ปสนฺนมานโส ภควโต วสนปาสาทสฺสาโรหนตฺถาย
สารกฏฺมยํ นิสฺเสณึ กตฺวา อุสฺสาเปตฺวา เปสิ. ภควา ตสฺส ปสาทสํวฑฺฒนตฺถาย
ปสฺสนฺตสฺเสว อุปริปาสาทํ อารุหิ. โส อตีว ปสนฺโน เตเนว ปีติโสมนสฺเสน
กาลํ กตฺวา เทวโลเก นิพฺพตฺโต ตตฺถ ทิพฺพสมฺปตฺตึ อนุภวิตฺวา มนุสฺเสสุ
ชายมาโน นิสฺเสณิทานนิสฺสนฺเทน อุจฺจกุเล นิพฺพตฺโต มนุสฺสสุขํ อนุภวิตฺวา
อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท เอกสฺมึ กุเล นิพฺพตฺโต สตฺถุ ธมฺมเทสนํ สุตฺวา สทฺธาชาโต
ปพฺพชิตฺวา นจิรสฺเสว อรหา อโหสิ.
     [๙] โส อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต ปุพฺพจริตาปทานํ
ปกาเสนฺโต โกณฺฑญฺสฺส ภควโตติอาทิมาห. ตตฺถ โกณฺฑญฺสฺสาติ กุจฺฉิโต
หุตฺวา เฑติ ปวตฺตตีติ โกณฺโฑ, ลามกสตฺโต, โกณฺฑโต อญฺโติ โกณฺฑญฺโ,
อลามโก อุตฺตมปุริโสติ อตฺโถ. อถ วา พฺราหฺมณโคตฺเตสุ โกณฺฑญฺโคตฺเต
อุปฺปนฺนตฺตา ๑- "โกณฺฑญฺโ"ติ โคตฺตวเสน ตสฺส นามํ, ตสฺส โกณฺฑญฺสฺส.
เสสํ ปากฏเมวาติ.
                 นิสฺเสณิทายกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺิตา.
                          ------------
@เชิงอรรถ:  สี. อุปฺปนฺโน.



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๑๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=216&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=4649&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=4649&pagebreak=1#p216


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๑๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]