บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒) หน้าที่ ๒๒๖.
๑๙๕. ๓. ขณฺฑผุลฺลิยตฺเถราปทานวณฺณนา ตติยตฺเถรสฺส อปทาเน ขณฺฑผุลฺลิยตฺเถโรติ เอตฺถ ขณฺฑนฺติ กฏฺฐานํ ชิณฺณตฺตา ฉินฺนภินฺนฏฺฐานํ, ผุลฺลนฺติ กฏฺฐานํ ชิณฺณฏฺฐาเน กณฺณกิต- มหิจฺฉตฺตกาทิปุปฺผนํ, ขณฺฑญฺจ ผุลฺลญฺจ ขณฺฑผุลฺลานิ, ขณฺฑผุลฺลานํ ปฏิสงฺขรณํ ๑- ปุนปฺปุนํ ถิรกรณนฺติ ขณฺฑผุลฺลปฏิสงฺขรณํ. อิมสฺส ปน เถรสฺส สมฺภารปูรณกาเล ผุสฺสสฺส ภควโต เจติเย ฉินฺนภินฺนฏฺฐาเน สุธาปิณฺฑํ มกฺเขตฺวา ถิรกรณํ ขณฺฑผุลฺลปฏิสงฺขรณํ นาม. ตสฺมา โส ขณฺฑผุลฺลิโย เถโรติ ปากโฏ อโหสิ. ตติยํ. ขณฺฑผุลฺลิยตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. [๑๗] จตุตฺถตฺเถรสฺสาปทาเน รญฺโญ ปฏฺฐจโร ๒- อหนฺติ รญฺโญ ปริจารโก กมฺมการโก อโหสินฺติ อตฺโถ. [๑๙] ชลชุตฺตมนามิโนติ ชเล อุทเก ชาตํ ชลชํ, กึ ตํ ปทุมํ, ปทุเมน สมานนามตฺตา ปทุมุตฺตรสฺส ภควโตติ อตฺโถ. อุตฺตมปทุมนามสฺส ภควโตติ วา อตฺโถ. จตุตฺถํ. ปญฺจมํ อุตฺตานตฺถเมว. ๑๙๘. ๖. กิสลยปูชกตฺเถราปทานวณฺณนา [๒๘] ฉฏฺเฐ นคเร ทฺวารวติยาติ มหาทฺวารวาตปานกวาฏผลกาหิ วติปาการฏฺฏาลโคปุรกทฺทโมทกปริขาหิ ๓- จ สมฺปนฺนํ นครนฺติ ทฺวารวตีนครํ, ทฺวารํ วติญฺจ ปธานํ กตฺวา นครสฺส อุปลกฺขิตตฺตา "ทฺวารวตี นครนฺ"ติ โวหรนฺตีติ นคเร ทฺวารวติยาติ วุตฺตํ. มาลาวจฺโฉ ปุปฺผาราโม มม อโหสีติ อตฺโถ. @เชิงอรรถ: ๑ ปฏิสงฺขรณํ นาม (สพฺพตฺถ). @๒ ฉ.ม. พทฺธจโร. ๓ สี. ปาการคฺคล....เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๒๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=226&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=4851&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=4851&modeTY=2&pagebreak=1#p226
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๒๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]