อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๒๓๓.

ปุตฺโต อหํ. เอโกปาหโน มยา ทินฺโนติ เอกํ อุปาหนยุคํ มยา ทินฺนํ. โพธิ
สมฺปชฺช เม ตุวนฺติ เตน อุปาหนยุเคน เม มยฺหํ สาวกโพธึ ตุวํ สมฺปชฺช
นิปฺผาเทหีติ อตฺโถ.
                  ๒๕๙. ๗. มญฺชริปูชกตฺเถราปทานวณฺณนา
     [๒๓-๒๔] สตฺตมาปทาเน มญฺชริกํ กริตฺวานาติ มญฺเชฏฺฐิปุปฺผํ หริตจงฺโกฏกํ
คเหตฺวา รถิยํ วีถิยา ปฏิปชฺชึ อหํ ตถา ปฏิปนฺโนว ภิกฺขุสํฆปุรกฺขตํ ภิกฺขุสํเฆน
ปริวุตํ สมณานคฺคํ สมณานํ ภิกฺขูนํ อคฺคํ เสฏฺฐํ สมฺมาสมฺพุทฺธํ อทฺทสนฺติ
สมฺพนฺโธ. พุทฺธสฺส อภิโรปยินฺติ ทิสฺวา จ ปน ตํ ปุปฺผํ อุโภหิ หตฺเถหิ
ปคฺคยฺห อุกฺขิปิตฺวา พุทฺธสฺส ผุสฺสสฺส ภควโต อภิโรปยึ ปูเชสินฺติ อตฺโถ.
                  ๒๖๐. ๘. ปณฺณทายกตฺเถราปทานวณฺณนา
     [๒๘-๒๙] อฏฺฐมาปทาเน อโลณปณฺณภกฺโขมฺหีติ ขีรปณฺณาทีนิ อุญฺฉาจริยาย
อาหริตฺวา โลณวิรหิตานิ ปณฺณานิ ปจิตฺวา ภกฺขามิ, อโลณปณฺณภกฺโข อมฺหิ
ภวามีติ อตฺโถ. นิยเมสุ จ สํวุโตติ นิยมสญฺญิเตสุ ปาณาติปาตาเวรมณิ-
อาทีสุ นิจฺจปญฺจสีเลสุ สํวุโต ปิหิโตติ อตฺโถ. ปาตราเส อนุปฺปตฺเตติ
ปุเรภตฺตกาเล อนุปฺปตฺเต. สิทฺธตฺโถ อุปคจฺฉิ มนฺติ มม สมีปํ สิทฺธตฺโถ
ภควา อุปคญฺฉิ สมฺปาปุณิ. ตาหํ พุทฺธสฺส ปาทาสินฺติ อหํ ตํ อโลณปณฺณํ
ตสฺส พุทฺธสฺส อทาสินฺติ อตฺโถ.
     นวมาปทานํ อุตฺตานเมว.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๓๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=233&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=4978&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=4978&modeTY=2&pagebreak=1#p233