ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)

หน้าที่ ๒๕๓.

สริ. "เถโร อพฺโภกาเสเยว วสตี"ติ. เทวตา เถรสฺส เตมนภเยน วสฺสธารํ
วาเรสุํ. ราชา อวสฺสนการณํ อุปธาเรตฺวา ญตฺวา เถรสฺส กุฏิกํ การาเปสิ.
เถโร กุฏิกายํ วสนฺโต เสนาสนสปฺปายลาเภน จิตฺตสมาธานํ ลภิตฺวา วีริยสมตํ
โยเชตฺวา วิปสฺสนํ อุสฺสุกฺกาเปตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิ.
     [๔๑๙] โส อรหตฺตํ ปตฺวา อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา
สญฺชาตโสมนสฺโส ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต ภริยา เม กาลงฺกตาติอาทิมาห.
ตํ ภควโต นิเวทนญฺจ ภควตา กตานุสาสนญฺจ มคฺคํ ผลาธิคมาปทานญฺจ
ปาฐานุสาเรน สุวิญฺเญยฺยเมวาติ.
                  คิริมานนฺทตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
     อฏฺฐมนวมทสมาปทานานิ อุตฺตานตฺถาเนวาติ.
                     จตฺตาลีสมวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
                       ๔๑. เมตฺเตยฺยวคฺควณฺณนา
                ๔๐๓. ๑. ติสฺสเมตฺเตยฺยตฺเถราปทานวณฺณนา
     [๑] เอกจตฺตาลีสเม วคฺเค ปฐมาปทาเน ปพฺภารกูฏํ นิสฺสายาติอาทิกํ
ติสฺสเมตฺเตยฺยตฺเถรสฺส อปทานํ. ตตฺถ ตาปสปพฺพชฺชํ ปพฺพชิตฺวา ปทุมุตฺตรสฺส
ภควโต อชินจมฺมํ นิสีทนตฺถาย ทินฺนเมว นานํ. เสสํ อปทานปาฬิยา
สุวิญฺเญยฺยเมวาติ.
                 ติสฺสเมตฺเตยฺยตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                   ๔๐๔. ๒. ปุณฺณกตฺเถราปทานวณฺณนา
     [๒๙] ทุติยาปทาเน ปพฺภารกูฏํ นิสฺสายาติอาทิกํ อายสมฺโต ปุณฺณกตฺ-
เถรสฺส อปทานํ. ตตฺถ หิมวนฺเต ยกฺขเสนาปติ หุตฺวา ปรินิพฺพุตสฺส



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๕๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=253&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=5392&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=5392&modeTY=2&pagebreak=1#p253


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๕๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]