อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๒๘๕.

สุทฺธาวาเส นิพฺพตฺตมหาพฺรหฺมา "วิปสฺสนาย มุขํ ทสฺเสตฺวา มคฺคผลุปฺปตฺติยา
อุปายํ กริสฺสามี"ติ ปญฺจทสปเญฺห อภิสงฺขริตฺวา อนฺธวเน วสนฺตสฺส เถรสฺส
"อิเม ปเญฺห สตฺถารํ ปุจฺเฉยฺยาสี"ติ อาจิกฺขิ. ตโต โส เต ปเญฺห ภควนฺตํ
ปุจฺฉิ. ภควาปิสฺส วิสฺสชฺเชสิ. เถโร ภควตา กถิตนิยาเมเนว เต อุคฺคณฺหิตฺวา
วิปสฺสนํ คพฺภํ คาหาเปตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิ.
     [๑๕๐] โส อรหตฺตํ ปตฺวา อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต
ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต อิโต สตสหสฺสมฺหีติอาทิมาห. ตตฺถ ยํ เหฏฺฐา
วุตฺตนยญฺจ อุตฺตานตฺถญฺจ, ๑- ตํ สพฺพํ น วณฺณยิสฺสาม. อนุตฺตานปทเมว
วณฺณยิสฺสาม.
     [๑๖๙] อาปนฺนสตฺตา ๒- เม มาตาติ มยฺหํ มาตา ครุคพฺภา คพฺภินี
ปสุตาสนฺนคพฺภาติ อตฺโถ.
     [๑๗๓] วมฺมิกสทิสํ กายนฺติ สรีรํ นาม วมฺมิกสทิสํ ยถา วมฺมิโก
อิโต จิโต จ ฉิทฺทาวฉิทฺโท ฆรโคฬิกอุปจิกาทีนํ อาสโย, เอวเมว อยํ กาโย
นวฉิทฺโท ธุวสฺสโวติ พุทฺเธน ภควตา เทสิตํ ปกาสิตํ ตํ สุตฺวา เม จิตฺตํ
อาสเว อคฺคเหตฺวา อเสเสตฺวา กิเลสโต วิมุจฺจิ, อรหตฺเต ปติฏฺฐาสีติ อตฺโถ.
อปรภาเค ตตฺถ ตตฺถ ภิกฺขูนํ วิจิตฺตธมฺมกถิกภาวํ สุตฺวา สตฺถา "เอตทคฺคํ
ภิกฺขเว มม สาวกานํ ภิกฺขูนํ จิตฺตกถิกานํ ยทิทํ กุมารกสฺสโป"ติ ๓- เอตทคฺเค
ฐเปสีติ.
                  กุมารกสฺสปตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         --------------
@เชิงอรรถ: ๑ ก. วุตฺตานตฺถญฺจ.      ๒ ปาฬิ. อาปนฺนคพฺภา.     ๓ องฺ. เอกก. ๒๐/๒๑๗/๒๕.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๘๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=285&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=6111&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=6111&modeTY=2&pagebreak=1#p285