อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๙๓.

เต ภิกฺขู ธาตุํ มหาปเถ ถูปํ กาเรตฺวา สตฺถารํ อุปสงฺกมิตฺวา อตฺตโน กตกมฺมํ อาโรเจสุํ. ตโต สํฆมชฺเฌ กถา อุทปาทิ "ตถาคโต ภิกฺขุสํเฆน สรีรฌาปนกิจฺจํ กาเรสิ, ธาตุโย จ คาหาเปตฺวา เจติยํ การาเปสิ, กตรมคฺโค นุ โข เตน สมธิคโต, สามเณโร นุ โข โส, ภิกฺขุ นุ โข"ติ. สตฺถา ตํ อฏฺฐุปฺปตฺตึ กตฺวา "ปติฏฺฐิโต ภิกฺขเว พาหิโย ทารุจีริโย อรหตฺโต"ติ อุปริ ธมฺมเทสนํ วฑฺเฒติ. ตสฺส ปรินิพฺพุตภาวญฺจ อาจิกฺขิตฺวา "เอตทคฺคํ ภิกฺขเว มม สาวกานํ ภิกฺขูนํ ขิปฺปาภิญฺญานํ ยทิทํ พาหิโย ทารุจีริโย"ติ ^๑- เอตทคฺเค ฐเปสิ. อถ นํ ภิกฺขู ปุจฺฉึสุ "ตุเมฺห ภนฺเต `พาหิโย ทารุจีริโย อรหตฺตํ ปตฺโต'ติ วเทถ, กทา โส อรหตฺตํ ปตฺโต"ติ. มม ธมฺมํ สุตกาเล ภิกฺขเวติ. กทา ปนสฺส ภนฺเต ตุเมฺหหิ ธมฺโม กถิโตติ. ภิกฺขาย จรนฺเตน อนฺตรวีถิยํ ฐิเตนาติ. อปฺปมตฺตโก ภนฺเต ตุเมฺหหิ อนฺตรวีถิยํ ฐตฺวา กถิตธมฺโม กถํ โส ตาวตฺตเกน วิเสสํ นิพฺพตฺเตสีติ. อถ เน สตฺถา "ภิกฺขเว มม ธมฺมํ `อปฺปํ' วา `พหุํ วา'ติ มา จินฺตยิตฺถ. อเนกานิปิ หิ อนตฺถปทสํหิตานิ คาถาสหสฺสานิ น เสยฺโย, อตฺถนิสฺสิตํ ปน เอกมฺปิ คาถาปทํ เสยฺโย"ติ วตฺวา อนุสนฺธึ ฆเฏตฺวา ธมฺมํ เทเสนฺโต อิมํ คาถมาห:- "สหสฺสมปิ เจ คาถา อนตฺถปทสํหิตา เอกํ คาถาปทํ เสยฺโย ยํ สุตฺวา อุปสมฺมตี"ติ. ^๒- เทสนาปริโยสาเน จตุราสีติยา ปาณสหสฺสานํ ธมฺมาภิสมโย อโหสีติ. พาหิยตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ----------- @เชิงอรรถ: ^๑ อํ.เอกก. ๒๐/๒๑๖/๒๕. ^๒ ขุ.ธ. ๒๕/๑๐๑/๓๕.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๒๙๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=293&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=6287&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=6287&modeTY=2&pagebreak=1#p293