อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๓๓.

อนิจฺจา. อุปฺปาทวยธมฺมิโนติ อุปฺปชฺชิตฺวา วินสฺสนสภาวา อุปฺปชฺชิตฺวา
ปาตุภวิตฺวา เอเต สงฺขารา นิรุชฺฌนฺติ วินสฺสนฺตีติ อตฺโถ. เตสํ วูปสโม สุโขติ
เตสํ สงฺขารานํ วิเสเสน อุปสโม สุโข, เตสํ วูปสมกรํ นิพฺพานเมว
เอกนฺตสุขนฺติ อตฺโถ.
     [๑๑๖] อิทํ วตฺวาน สพฺพญฺญูติ สพฺพธมฺมชานนโก ภควา โลกานํ
เชฏฺโฐ วุฑฺโฒ นรานํ อาสโภ ปธาโน วีโร อิทํ อนิจฺจปฏิสํยุตฺตํ ธมฺมเทสนํ
วตฺวาน กเถตฺวา อมฺพเร อากาเส หํสราชา อิว นภํ ๑- อากาสํ อพฺภุคฺคมีติ
สมฺพนฺโธ.
     [๑๑๗] สกํ ทิฏฺฐึ อตฺตโน ลทฺธึ ขนฺตึ รุจึ อชฺฌาสยํ ชหิตฺวาน
ปหาย. ภาวยานิจฺจสญฺญหนฺติ อนิจฺเจ อนิจฺจนฺติ ปวตฺตสญฺญํ อหํ ภาวยึ
วฑฺเฒสึ มนสิ อกาสึ. ตตฺถ กาลกโต ๒- อหนฺติ ตตฺถ ติสฺสํ ชาติยํ ตโต
ชาติโต อหํ กาลํ กโต มโต.
     [๑๑๘] เทฺว สมฺปตฺตี อนุโภตฺวาติ มนุสฺสสมฺปตฺติทิพฺพสมฺปตฺติสงฺขาตา
เทฺว สมฺปตฺติโย อนุภวิตฺวา. สุกฺกมูเลน โจทิโตติ ปุราณกุสลมูเลน, มูลภูเตน
กุสเลน วา โจทิโต สญฺโจทิโต. ปจฺฉิเม ภเว สมฺปตฺเตติ ๓- ปริโยสาเน ภเว
สมฺปตฺเต ปาปุณิเต. สปากโยนุปาคมินฺติ สกํ ปจิตภตฺตํ สปากํ โยนึ อุปาคมึ.
ยสฺส กุลสฺส อตฺตโน ปจิตภตฺตํ อญฺเญหิ อภุญฺชนียํ, ตสฺมึ จณฺฑาลกุเล
นิพฺพตฺโตสฺมีติ อตฺโถ. อถ วา สา วุจฺจติ สุนโข, สุนโขจฺฉิฏฺฐภตฺตภุญฺชนก-
จณฺฑาลกุเล ชาโตติ อตฺโถ. เสสํ อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                   โสปากตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         --------------
@เชิงอรรถ: ๑ ปาฬิ. นเภ.       ๒ ฉ.ม. กาลํ กโต.       ๓ ปาฬิ. ปจฺฉิมพฺภวสมฺปตฺโต.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๓๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=33&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=706&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=706&modeTY=2&pagebreak=1#p33