อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๓๓๑.

สมีเป กโปตโยนิยํ นิพฺพตฺโต. เตสุ เมตฺตจิตฺโต ธมฺมํ สุตฺวา ตโต จุโต
เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท กปิลวตฺถุสฺมึ พฺราหฺมณกุเล
นิพฺพตฺติ. ตสฺส มาตุกุจฺฉิคตกาเลเยว มาตุ โทหโฬ อุทปาทิ วเน วสิตุํ วเน
วิชายิตุํ. ตโต อิจฺฉานุรูปวเสน วเน วสนฺติยา คพฺภวุฏฺานํ อโหสิ. คพฺภโต
นิกฺขนฺตญฺจ นํ กาสาวขณฺเฑน ปฏิคฺคเหสุํ. ตทา โพธิสตฺตสฺส อุปฺปนฺนกาโล,
ราชา ตํ กุมารํ อาหราเปตฺวา สเหว โปเสสิ. อถ โพธิสตฺโต มหาภินิกฺขมนํ
นิกฺขมิตฺวา ปพฺพชิตฺวา ฉพฺพสฺสานิ ทุกฺกรการิกํ กตฺวา พุทฺเธ ชาเต โส
มหากสฺสปสฺส สนฺติกํ คนฺตฺวา ตสฺโสวาเท ปสนฺโน ตสฺส สนฺติกา
พุทฺธุปฺปาทภาวํ สุตฺวา สตฺถุ สนฺติกํ คนฺตฺวา ธมฺมํ สุตฺวา ปพฺพชิตฺวา
นจิรสฺเสว ฉฬภิญฺโ อรหา อโหสิ.
    [๒๕๑] โส อรหตฺตํ ปตฺวา อตฺตโน ปุพฺพกมฺมํ สริตฺวา โสมนสฺสชาโต
ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต อิมมฺหิ ภทฺทเก กปฺเปติอาทิมาห. ตตฺถ พฺรหฺมพนฺธุ
มหายโสติ เอตฺถ พฺราหฺมณานํ พนฺธุ าตโกติ พฺราหฺมณพนฺธูติ วตฺตพฺเพ
คาถาพนฺธสุขตฺถํ "พฺรหฺมพนฺธู"ติ วุตฺตนฺติ เวทิตพฺพํ. โลกตฺตยพฺยาปกยสตฺตา
มหายโส. ๑- เสสํ สพฺพํ สุวิญฺเยฺยเมวาติ.
                   วนวจฺฉตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺิตา.
                        ----------------
                ๕๕๒/๑๔๐. ๑๐. จูฬสุคนฺธตฺเถราปทานวณฺณนา
    ทสมาปทาเน อิมมฺหิ ภทฺทเก กปฺเปติอาทิกํ อายสฺมโต สุคนฺธตฺเถรสฺส
อปทานํ. อยมฺปิ ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ
ปุญฺานิ อุปจินนฺโต กสฺสปสมฺมาสมฺพุทฺธกาเล พาราณสิยํ วิภวสมฺปนฺเน กุเล
@เชิงอรรถ: ๑ สี. นตฺถิ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๓๓๑.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=331&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=7112&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=7112&pagebreak=1#p331