อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๕.

     [๑๕] เตหํ อรญฺเญ ทิสฺวานาติ อหํ เต อุปาสเก อรญฺเญ ทิสฺวาน
คณํ สมูหํ อุปคมฺม สมีปํ คนฺตฺวา อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวาน ทสงฺคุลิสโมธานํ
อญฺชลึ สิรสิ กตฺวา อหํ คณํ อุปาสกสมูหํ "ตุเมฺห อิมํ วนํ กิมตฺถํ
อาคตตฺถา"ติ ตทา ตสฺมึ กาเล ปริปุจฺฉินฺติ สมฺพนฺโธ.
     [๑๖] เต สีลวนฺโต อุปาสกา เม มยา ปุฏฺฐา "มาฬํ มยํ กตฺตุกามา
หุตฺวา เอกตฺถมฺโภ อเมฺหหิ น ลพฺภตี"ติ วิยากํสุ วิเสเสน กถยึสูติ สมฺพนฺโธ.
     [๑๗] มมํ มยฺหํ เอกตฺถมฺภํ เทถ, อหํ ตํ ทสฺสามิ สตฺถุโน สนฺติกํ
อหํ ถมฺภํ อาหริสฺสามิ, เต ภวนฺโต ถมฺภหรเณ อปฺโปสฺสุกฺกา อุสฺสาหรหิตา
ภวนฺตูติ สมฺพนฺโธ.
     [๒๔] ยํ ยํ โยนุปปชฺชามีติ ยํ ยํ โยนึ เทวตฺตํ อถ มานุสํ
อุปคจฺฉามีติ อตฺโถ. ภุมฺมตฺเถ วา อุปโยควจนํ, ยสฺมึ ยสฺมึ เทวโลเก วา
มนุสฺสโลเก วาติ อตฺโถ. เสสํ อุตฺตานเมวาติ. ๑-
                  เอกตฺถมฺภิกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
                    ๑๕. ๓. นนฺทตฺเถราปทานวณฺณนา
     ปทุมุตฺตรสฺส ภควโตติอาทิกํ อายสฺมโต นนฺทตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ
ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ อุปจินนฺโต
ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต กาเล หํสวตีนคเร เอกสฺมึ กุเล นิพฺพตฺติตฺวา วิญฺญุตํ
ปตฺโต ภควโต สนฺติเก ธมฺมํ สุณนฺโต สตฺถารํ เอกํ ภิกฺขุํ อินฺทฺริเยสุ
คุตฺตทฺวารานํ อคฺคฏฺฐาเน ฐเปนฺตํ ทิสฺวา สยํ ตํ ฐานนฺตรํ ปตฺเถนฺโต
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อุตฺตานตฺถเมวาติ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=5&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=88&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=88&modeTY=2&pagebreak=1#p5