อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๙๐.

ปรินิพฺพานมญฺเจ นิปนฺนํ ชินํ ชิตสพฺพมารํ ๑- อมฺหากํ โคตมสมฺมาสมฺพุทฺธํ
อทฺทสํ อหนฺติ อตฺโถ. "ปจฺฉา เม อาสิ ภทฺทกนฺ"ติปิ ปาโฐ. ตสฺส ปจฺฉา
ตสฺส ภควโต อวสานกาเล นิพฺพานาสนฺนกาเล เม มยฺหํ ภทฺทกํ สุนฺทรํ
จตุสจฺจปฏิวิชฺฌนํ อาสิ อโหสีติ อตฺโถ.
     [๑๒๒] ปพฺพาเชสิ มหาวีโรติ มหาวีริโย สพฺพสตฺตหิโต กรุณายุตฺโต
ชิตมาโร มุนิ มลฺลานํ อุปวตฺตเน สาลวเน ปจฺฉิเม สยเน ปรินิพฺพานมญฺเจ
สยิโตว มํ ปพฺพาเชสีติ สมฺพนฺโธ.
     [๑๒๓] อชฺเชว ทานิ ปพฺพชฺชาติ อชฺช เอว ภควโต ปรินิพฺพานทิวเสเยว
มม ปพฺพชฺชา, ตถา อชฺช เอว อุปสมฺปทา, อชฺช เอว ทฺวิปทุตฺตมสฺส สมฺมุขา
ปรินิพฺพานํ อโหสีติ สมฺพนฺโธ. เสสํ สุวิญฺเญยฺยเมวาติ.
                    สุภทฺทตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------
                    ๕๒. ๑๐. จุนฺทตฺเถราปทานวณฺณนา
     สิทฺธตฺถสฺส ภควโตติอาทิกํ อายสฺมโต จุนฺทตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ
ปุริมพุทฺเธสุ กตปุญฺญสมฺภาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ
อุปจินนฺโต สิทฺธตฺถสฺส ภควโต กาเล วิภวสมฺปนฺเน กุเล นิพฺพตฺโต วิญฺญุตํ
ปตฺวา สตฺถริ ปสีทิตฺวา สตฺตรตนมยํ สุวณฺณคฺฆิยํ กาเรตฺวา สุมนปุปฺเผหิ
ฉาเทตฺวา ภควนฺตํ ปูเชสิ. ตานิ ปุปฺผานิ อากาสํ สมุคฺคนฺตฺวา วิตานากาเรน
อฏฺฐํสุ. อถ นํ ภควา "อนาคเต โคตมสฺส นาม ภควโต สาสเน จุนฺโท
นาม สาวโก ภวิสฺสตี"ติ พฺยากาสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน ตโต จุโต
@เชิงอรรถ: ๑ อิ. ชิตปญฺจมารํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๙๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=90&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=1993&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=1993&modeTY=2&pagebreak=1#p90