อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)
หน้าที่ ๙๗.

คนฺโธทกปุณฺณํ ฆฏํ คเหตฺวาติ อตฺโถ. คนฺโธทกมทาสหนฺติ คนฺโธทกํ อทาสึ,
อหํ คนฺโธทเกน อภิสิญฺจินฺติ อตฺโถ.
     [๒๖] นฺหานกาเล จ โพธิยาติ โพธิยา ปูชากรณสมเยติ อตฺโถ. เสสํ
อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                 คนฺโธทกทายกตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------
                 ๕๗. ๕. โอปวยฺหตฺเถราปทานวณฺณนา ๑-
     ปทุมุตฺตรพุทฺธสฺสาติอาทิกํ อายสฺมโต โอปวยฺหตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ
ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร ตตฺถ ตตฺถ ภเว วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ
อุปจินนฺโต ปทุมุตฺตรชินาทิจฺเจ โลเก ปาตุภูเต เอกสฺมึ วิภวสมฺปนฺนกุเล
นิพฺพตฺโต วุทฺธิมนฺวาย มหทฺธโน มหาโภโค ฆราวาสํ วสมาโน สาสเน
ปสนฺโน สตฺถริ ปสาทพหุมาโน อาชานีเยน สินฺธเวน ปูชํ อกาสิ, ปูเชตฺวา
จ ปน "พุทฺธาทีนํ สมณานํ หตฺถิอสฺสาทโย น กปฺปนฺติ, กปฺปิยภณฺฑํ
ทสฺสามี"ติ จินฺเตตฺวา ตํ อคฺฆาเปตฺวา ตทคฺฆนเกน กหาปเณน กปฺปิยํ
กปฺปาสิกกมฺพลโกชวาทิกํ จีวรํ กปฺปูรตกฺโกลาทิกํ เภสชฺชปริกฺขารญฺจ อทาสิ.
โส เตน ปุญฺญกมฺเมน ยาวตายุกํ ฐตฺวา ตโต จุโต เทเวสุ จ มนุสฺเสสุ จ
หตฺถิอสฺสาทิอเนกวาหนสมฺปนฺโน สุขํ อนุภวิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท เอกสฺมึ
กุลเคเห นิพฺพตฺโต วิญฺญุตํ ปตฺโต สทฺธาสมฺปนฺโน สาสเน ปพฺพชิตฺวา
กมฺมฏฺฐานํ คเหตฺวา วิปสฺสนํ วฑฺเฒตฺวา มคฺคปฏิปาฏิยา อรหตฺเต ปติฏฺฐาสิ,
ปุพฺเพ กตปุญฺญสมฺภารวเสน โอปวยฺหตฺเถโรติ ปากโฏ อโหสิ.
@เชิงอรรถ: ๑ ปาฬิยํ โอปวุยฺหตฺเถราปทานนฺติ ทิสฺสติ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๙๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=97&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=2132&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=2132&modeTY=2&pagebreak=1#p97