ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕๐ ภาษาบาลี อักษรไทย อป.อ.๒ (วิสุทฺธ.๒)

หน้าที่ ๙๙.

     [๔๓] โส เอวํ ปตฺตสนฺติปโท "เกน นุ โข ปุญฺเญน อิทํ สนฺติปทํ
อนุปฺปตฺตนฺ"ติ ญาเณน อุปธาเรนฺโต ปุพฺพกมฺมํ ทิสฺวา โสมนสฺสชาโต
ปุพฺพจริตาปทานํ ปกาเสนฺโต ปทุมุตฺตรพุทฺธสฺสาติอาทิมาห. ตํ วุตฺตตฺถเมว.
ปิณฺฑปาตํ อทาสหนฺติ ตตฺถ ตตฺถ ลทฺธานํ ปิณฺฑานํ กพฬํ กพฬํ กตฺวา
ปาตพฺพโต ขาทิตพฺพโต อาหาโร ปิณฺฑปาโต, ตํ ปิณฺฑปาตํ ภควโต อทาสึ,
ภควนฺตํ โภเชสินฺติ อตฺโถ.
     [๔๔] อกิตฺตยิ ปิณฺฑปาตนฺติ มยา ทินฺนปิณฺฑปาตสฺส คุณํ อานิสํสํ
ปกาเสสีติ อตฺโถ.
     [๔๘] สํวุโต ปาติโมกฺขสฺมินฺติ ปาติโมกฺขสํวรสีเลน สํวุโต ปิหิโต
ปฏิจฺฉนฺโนติ อตฺโถ. อินฺทฺริเยสุ จ ปญฺจสูติ จกฺขุนฺทฺริยาทีสุ ปญฺจสุ
อินฺทฺริเยสุ รูปาทีหิ โคปิโต อินฺทฺริยสํวรสีลญฺจ โคปิโตติ อตฺโถ. เสสํ
สุวิญฺเญยฺยเมวาติ.
                 สปริวาราสนตฺเถราปทานวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------
                   ๕๙. ๗. ปญฺจทีปกตฺเถราปทานวณฺณนา
     ปทุมุตฺตรพุทฺธสฺสาติอาทิกํ อายสฺมโต ปญฺจทีปกตฺเถรสฺส อปทานํ. อยมฺปิ
ปุริมพุทฺเธสุ กตาธิกาโร อุปฺปนฺนุปฺปนฺนภเวสุ วิวฏฺฏูปนิสฺสยานิ ปุญฺญานิ
อุปจินนฺโต ปทุมุตฺตรสฺส ภควโต กาเล กุลเคเห นิพฺพตฺโต วุทฺธิมนฺวาย
ฆราวาเส วสนฺโต ภควโต ธมฺมํ สุตฺวา สมฺมาทิฏฺฐิยํ ปติฏฺฐิโต สทฺโธ ปสนฺโน
มหาชเนหิ โพธิปูชํ กยิรมานํ ทิสฺวา สยมฺปิ โพธึ ปริวาเรตฺวา ทีปํ ชาเลตฺวา
ปูเชสิ. โส เตน ปุญฺญกมฺเมน เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต จกฺกวตฺติสมฺปตฺติอาทโย
อนุภวิตฺวา สพฺพตฺเถว อุปฺปนฺนภเว ชลมาโน โชติสมฺปนฺนวิมานาทีสุ วสิตฺวา
อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท เอกสฺมึ วิภวสมฺปนฺเน กุลเคเห นิพฺพตฺโต วุทฺธิปฺปตฺโต



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๐ หน้าที่ ๙๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=50&page=99&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=50&A=2176&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=50&A=2176&modeTY=2&pagebreak=1#p99


จบการแสดงผล หน้าที่ ๙๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]