อรรถกถาเล่มที่ ๕๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
พุทฺธ.อ. (มธุรตฺถ.)
หน้าที่ ๒๐๗.

       โกณฺฑญฺโญ นาม สมฺพุทฺโธ ๑-     จนฺทารามมฺหิ นิพฺพุโต ๒-
       ตตฺเถว ๓- เจติโย ตสฺส        สตฺตโยชนมุสฺสิโตติ. ๔-
       น เหว ธาตุโย ตสฺส           สตฺถุโน วิกิรึสุ ตา
       ฐิตา เอกฆนา หุตฺวา           สุวณฺณปฏิมา วิยาติ.
     สกลชมฺพุทีปวาสิโน มนุสฺสา สมาคนฺตฺวา สตฺตโยชนิกํ สตฺตรตนมยํ
หริตาลมโนสิลาย มตฺติกากิจฺจํ เตลสปฺปีหิ อุทกกิจฺจํ กตฺวา นิฏฺฐาเปสุนฺติ.
                     โกณฺฑญฺญพุทฺธวํสวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       นิฏฺฐิโต ทุติโย พุทฺธวํโส.
                         ---------------
                        ๕. มงฺคลพุทฺธวํสวณฺณนา
     โกณฺฑญฺเญ กิร สตฺถริ ปรินิพฺพุเต ตสฺส สาสนํ วสฺสสตสหสฺสํ
ปวตฺติตฺถ. พุทฺธานุพุทฺธานํ สาวกานํ อนฺตรธาเนน สาสนมสฺส อนฺตรธายิ.
โกณฺฑญฺญสฺส ปน อปรภาเค เอกมสงฺเขฺยยฺยมติกฺกมิตฺวา เอกสฺมึเยว กปฺเป
จตฺตาโร พุทฺธา นิพฺพตฺตึสุ มงฺคโล, สุมโน, เรวโต, โสภโตติ. ตตฺถ มงฺคโล
ปน โลกนายโก กปฺปสตสหสฺสาธิกานิ โสฬส อสงฺเขฺยยฺยานิ ปารมิโย ปูเรตฺวา
ตุสิตปุเร นิพฺพตฺติตฺวา ตตฺถ ยาวตายุกํ ฐตฺวา ปญฺจสุ ปุพฺพนิมิตฺเตสุ
อุปฺปนฺเนสุ พุทฺธโกลาหลํ นาม อุทปาทิ, ตทา ทสสหสฺสจกฺกวาเฬ เทวตาโย เอกสฺมึ
จกฺกวาเฬ สนฺนิปติตฺวา อายาจนฺติ:-
         "กาโล โข เต มหาวีร        อุปฺปชฺช มาตุกุจฺฉิยํ
          สเทวกํ ตารยนฺโต           พุชฺฌสฺสุ อมตํ ปทนฺ"ติ. ๕-
@เชิงอรรถ: ๑ ปาฬิ. สิริธโร พุทฺโธ       ๒ ฉ.ม. จนฺทาราเม มโนรเม
@๓ ฉ.ม. นิพฺพายิ            ๔ ฉ.ม. สตฺตโยชนิโก กโต
@๕ ขุ.พุทฺธ. ๓๓/๑/๔๑๓ (สฺยา)


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๑ หน้าที่ ๒๐๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=51&page=207&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=51&A=4611&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=51&A=4611&modeTY=2&pagebreak=1#p207