อรรถกถาเล่มที่ ๕๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
จริยา.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๑๖๘.

      อยํ ปน อญฺเญปิ มํ วิย มญฺญมาโน เอวํ อนาจารํ กริสฺสติ, ตโต เยสํ
จณฺฑมหึสานํ เอวํ กริสฺสติ, เต เอว เอตํ วธิสฺสนฺติ, สา เอตสฺส อญฺเญหิ มารณา
มยฺหํ ทุกฺขโต จ ปาณาติปาตโต จ มุตฺติ ภวิสฺสตีติ อาห. เตน วุตฺตํ:-
        [๔๖] "มเมวายํ มญฺญมาโน     อญฺเญเปวํ กริสฺสติ
             เตว ตสฺส วธิสฺสนฺติ      สา เม มุตฺติ ภวิสฺสตี"ติ.
     #[๔๖]  ตตฺถ มเมวายนฺติ มํ วิย อยํ. อญฺเญปีติ อญฺเญสมฺปิ. เสสํ วุตฺตตฺถเมว.
      [๔๗]  หีนมชฺฌิมอุกฺกฏฺเฐติ หีเน จ มชฺฌิเม จ อุกฺกฏฺเฐ จ นิมิตฺตภูเต.
สหนฺโต อวมานิตนฺติ วิภาคํ อกตฺวา เตหิ ปวตฺติตํ อวมานํ ปริภวํ สหนฺโต ขมนฺโต.
เอวํ ลภติ สปฺปญฺโญติ เอวํ หีนาทีสุ วิภาคํ อกตฺวา ขนฺติเมตฺตานุทฺทยํ
อุปฏฺฐเปตฺวา ตทปราธํ สหนฺโต สีลาทิปารมิโย พฺรูเหตฺวา มนสา ยถาปตฺถิตํ
ยถิจฺฉิตํ สพฺพญฺญุตญฺญาณํ ลภติ ปฏิวิชฺฌติ, ตสฺส ตํ น ทูเรติ.
      เอวํ มหาสตฺโต อตฺตโน อชฺฌาสยํ ปกาเสนฺโต เทวตาย ธมฺมํ เทเสสิ. โส
กติปาหจฺจเยน อญฺญตฺถ คโต. อญฺโญ จณฺฑมหึโส นิวาสผาสุตาย ตํ ฐานํ คนฺตฺวา
อฏฺฐาสิ. ทุฏฺฐมกฺกโฏ "โส เอว อยนฺ"ติ สญฺญาย ตสฺส ปิฏฺฐึ อภิรุหิตฺวา ตเถว
อนาจารํ อกาสิ. อถ นํ โส วิธุนนฺโต ภูมิยํ ปาเตตฺวา สิงฺเคน หทเย วิชฺฌิตฺวา
ปาเทหิ มทฺทิตฺวา สญฺจุณฺเณสิ. ตทา สีลวา มหึสราชา โลกนาโถ.
      ตสฺส อิธาปิ เหฏฺฐา วุตฺตนเยเนว ยถารหํ เสสปารมิโย นิทฺธาเรตพฺพา. ตถา
หตฺถินาคภูริทตฺตจมฺเปยฺยนาคราชจริยาสุ วิย อิธ มหาสตฺตสฺส คุณานุภาวา
เวทิตพฺพา.
                     มหึสราชจริยาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                         ---------------


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๒ หน้าที่ ๑๖๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=52&page=168&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=52&A=3698&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=52&A=3698&modeTY=2&pagebreak=1#p168