อรรถกถาเล่มที่ ๕๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
จริยา.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๒๖๔.

กโรนฺติ. โย กามาทิวิตกฺกํ วิตกฺเกติ, ตสฺส จิตฺตํ ญตฺวา มหาสตฺโต ตตฺถ คนฺตฺวา
อากาเส นิสีทิตฺวา ธมฺมํ เทเสติ.
     โส ธมฺมสฺสวนสปฺปายํ ลภิตฺวา สมาปตฺติโย อภิญฺญาโย จ นิพฺพตฺเตติ. เอวํ
อปโรปิ อปโรปีติ สพฺเพปิ ชีวิตปริโยสาเน พฺรหฺมโลกปรายณา อเหสุํ. ติรจฺฉานคตาปิ
มหาสตฺเต อิสิคเณปิ จิตฺตํ ปสาเทตฺวา ฉสุ กามสคฺเคสุ นิพฺพตฺตึสุ. มหาสตฺตสฺส
พฺรหฺมจริยํ จิรํ ทีฆมทฺธานํ ปวตฺติตฺถ. ตทา ฉตฺเต อธิวตฺถา เทวตา อุปฺปลวณฺณา
อโหสิ, สารถิ สาริปุตฺตตฺเถโร, มาตาปิตโร มหาราชกุลานิ, ปริสา พุทฺธปริสา,
เตมิยปณฺฑิโต โลกนาโถ.
     ตสฺส อธิฏฺฐานปารมี อิธ มตฺถกํ ปตฺตา, เสสปารมิโยปิ ยถารหํ
นิทฺธาเรตพฺพา. ตถา มาสชาตกาลโต ปฏฺฐาย นิรยภยํ ปาปภีรุตา รชฺชชิคุจฺฉา
เนกฺขมฺมนิมิตฺตํ มูคาทิภาวาธิฏฺฐานํ ตตฺถ จ วิโรธิปฺปจฺจยสโมธาเนปิ นิจฺจลภาโวติ
เอวมาทโย คุณานุภาวา วิภาเวตพฺพาติ.
                      เตมิยจริยาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                        อธิฏฺฐานปารมี นิฏฺฐิตา.
                          ------------
                        ๗. กปิราชจริยาวณฺณนา
     [๖๗] สตฺตเม ยทา อหํ กปิ อาสินฺติ ยสฺมึ กาเล อหํ กปิโยนิยํ
นิพฺพตฺติตฺวา วุทฺธิมนฺวาย นาคพโล ถามสมฺปนฺโน อสฺสโปตกปฺปมาโณ มหาสรีโร
กปิ โหมิ. นทีกูเล ทรีสเยติ เอกิสฺสา นทิยา ตีเร เอกสฺมึ ทรีภาเค ยทา
วาสํ กปฺเปมีติ อตฺโถ.
     ตทา กิร โพธิสตฺโต ยูถปริหรณํ อกตฺวา เอกจโร หุตฺวา วิหาสิ. ตสฺสา ปน
นทิยา เวมชฺเฌ เอโก ทีปโก นานปฺปกาเรหิ อมฺพปนสาทีหิ ผลรุกฺเขหิ สมฺปนฺโน.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๒ หน้าที่ ๒๖๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=52&page=264&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=52&A=5851&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=52&A=5851&modeTY=2&pagebreak=1#p264