บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๕๒ ภาษาบาลี อักษรไทย จริยา.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๓๑๑.
ตสฺส ทิวเส ทิวเส ฉสุ ทานสาลาสุ ฉสตสหสฺสวิสฺสชฺชเนน ปจฺจตฺถิกรญฺโญ สกลรชฺชปริจฺจาเคน จ ทานปารมี, นิจฺจสีลอุโปสถกมฺมวเสน ปพฺพชิตสฺส อนวเสสสีลสํวรวเสน จ สีลปารมี, ปพฺพชฺชาวเสน ฌานาธิคมวเสน จ เนกฺขมฺมปารมี, สตฺตานํ หิตาหิตวิจารณวเสน ทานสีลาทิสํวิทหนวเสน จ ปญฺญาปารมี, ทานาทิปุญฺญสมฺภารสฺส อพฺภุสฺสหนวเสน กามวิตกฺกาทิวิโนทนวเสน จ วีริยปารมี, ทุฏฺฐามจฺจสฺส ทพฺพเสนรญฺโญ จ อปราธสหนวเสน ขนฺติปารมี, ยถาปฏิญฺญํ ทานาทินา อวิสํวาทนวเสน จ สจฺจปารมี, ทานาทีนํ อจลสมาทานาธิฏฺฐานวเสน อธิฏฺฐานปารมี, ปจฺจตฺถิเกปิ เอกนฺเตน หิตูปสํหารวเสน เมตฺตาฌานนิพฺพตฺตเนน จ เมตฺตาปารมี, ทุฏฺฐามจฺเจน ทพฺพเสเนน จ กตาปราเธ หิเตสีหิ อตฺตโน อมจฺจาทีหิ นิพฺพตฺติเต อุปกาเร จ อชฺฌุเปกฺขเณน รชฺชสุขปฺปตฺตกาเล ปจฺจตฺถิกรญฺญา นรเก ขิตฺตกาเล สมานจิตฺตตาย จ อุเปกฺขาปารมี เวทิตพฺพา. วุตฺตเญฺหตํ:- "ปนุชฺช ทุกฺเขน สุขํ ชนินฺท สุเขน วา ทุกฺขมสยฺหสาหิ อุภยตฺถ สนฺโต อภินิพฺพุตตฺตา สุเข จ ทุกฺเข จ ภวนฺติ ตุลฺยา"ติ. ๑- ยสฺมา ปเนตฺถ เมตฺตาปารมี อติสยวตี, ตสฺมา ตทตฺถทีปนตฺถํ สา เอว ปาฬิ อารุฬฺหา. ตถา อิธ มหาสตฺตสฺส สพฺพสตฺเตสุ โอรสปุตฺเต วิย สมานุกมฺปตาทโย คุณวิเสสา นิทฺธาเรตพฺพาติ. เอกราชจริยาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. เมตฺตาปารมี นิฏฺฐิตา. ----------- @เชิงอรรถ: ๑ ขุ.ชา. ๒๗/๑๒/๙๘เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๒ หน้าที่ ๓๑๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=52&page=311&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=52&A=6904&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=52&A=6904&modeTY=2&pagebreak=1#p311
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๑๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]