ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕๔ ภาษาบาลี อักษรไทย วิภงฺค.อ. (สมฺโมห.)

หน้าที่ ๔๗.

นิพฺพตฺติตาติ อยํ เวทนา มโนสมฺผสฺสปจฺจยา นาม ชาตา. เอวํ ภาวนาวเสน
ลพฺภนฺติ. ยา ปเนตา สพฺเพสมฺปิ จตุวีสติวิธาทีนํ วารานํ ปริโยสาเนสุ
จกฺขุสมฺผสฺสชาเวทนา ฯเปฯ มโนสมฺผสฺสชา เวทนาติ ฉ ฉ เวทนา วุตฺตา,
ตา สมฺปยุตฺตปจฺจยวเสน วุตฺตาติ.
                       อยํ เวทนากฺขนฺธนิทฺเทโส.
     สญฺญากฺขนฺธาทโยปิ อิมินา อุปาเยน เวทิตพฺพา. เกวลํ หิ สญฺญากฺขนฺธนิทฺเทเส
ติเกสุ เวทนาตฺติกปีติตฺติกาปิ ลพฺภนฺติ, ทุเกสุปิ ๑- สุขสหคตทุกาทโยปิ.
สงฺขารกฺขนฺธนิทฺเทเส ผสฺสสฺสาปิ สงฺขารกฺขนฺธปริยาปนฺนตฺตา ผสฺสสมฺปยุตฺโตติ
อวตฺวา จิตฺตสมฺปยุตฺโตติ วุตฺตํ, ทุเกสุ เจตฺถ เหตุทุกาทโยปิ ลพฺภนฺติ. ติกา
สญฺญากฺขนฺธสทิสาเอว. วิญฺญาณกฺขนฺธนิทฺเทเส จกฺขุสมฺผสฺสชาทิภาวํ อวตฺวา
จกฺขุวิญฺญาณนฺติอาทิ วุตฺตํ. น หิ สกฺกา วิญฺญาณํ มโนสมฺผสฺสชนฺติ นิทฺทิสิตุํ.
เสสเมตฺถ สญฺญากฺขนฺเธ วุตฺตสทิสเมว. อิเมสํ ปน ติณฺณมฺปิ ขนฺธานํ นิทฺเทเสเยว
เวทนากฺขนฺธนิทฺเทสโต อติเรกา ติกทุกา ลทฺธา. เตสํ วเสน วารปฺปเภโท
เวทิตพฺโพติ.
                     อภิธมฺมภาชนียวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          ------------
                        ๓. ปญฺหาปุจฺฉกวณฺณนา
     [๑๕๐] อิทานิ ปญฺหาปุจฺฉกํ โหติ.  ตตฺถ ปญฺหาปุจฺฉเน "ปญฺจนฺนํ
ขนฺธานํ กติ กุสลา กติ อกสุลา กติ อพฺยากตา"ติอาทินา นเยน ยํ ลพฺภติ,
ยญฺจ น ลพฺภติ, ตํ สพฺพํ ปุจฺฉิตฺวา วิสฺสชฺชเน "รูปกฺขนฺโธ อพฺยากโต"ติอาทินา
นเยน ยํ ลพฺภติ, ตเทว อุทฺธฏนฺติ เวทิตพฺพํ. ยตฺถ ยตฺถ จ "เอโก
ขนฺโธ"ติ วา "เทฺว ขนฺธา"ติ วา ปริจฺเฉทํ อกตฺวา "สิยา อุปฺปนฺนา สิยา
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ทุเกสุ จ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๔ หน้าที่ ๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=54&page=47&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=54&A=1076&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=54&A=1076&modeTY=2&pagebreak=1#p47


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]