ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ปญฺจ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๑๑๔.

หตฺถิอสฺสาทิปิฏฺเฐสุ วา รเถสุ วา อุสฺสาปิตานํ ธชานํ อคฺคํ. อุสฺสาทนนฺติ ๑-
หตฺถิอสฺสรถาทีนญฺเจว พลกายสฺส จ อุจฺจาสทฺทมหาสทฺทํ. สมฺปหาเรติ สมาคเต
อปฺปมตฺตเกปิ ปหาเร. หญฺญตีติ วิหญฺญติ วิฆาตํ อาปชฺชติ. พฺยาปชฺชตีติ
วิปตฺตึ อาปชฺชติ ปกติภาวํ ปชหติ. สหติ สมฺปหารนฺติ เทฺว ตโย ปหาเร
ปตฺวาปิ สหติ อธิวาเสติ. ตเมว สงฺคามสีสนฺติ ตํเยว ชยขนฺธาวารฏฺฐานํ.
อชฺฌาวสตีติ สตฺตาหมตฺตํ อภิภวิตฺวา อาวสติ. กึการณา? ลทฺธปฺปหารานํ
ปหารชคฺคนตฺถญฺเจว กตกมฺมานํ วิเสสํ ญตฺวา ฐานนฺตรทานตฺถญฺจ
อิสฺสริยสุขานุภวนตฺถญฺจ.
     [๑๙๔] อิทานิ ยสฺมา สตฺถุ โยธาชีเวหิ กิจฺจํ นตฺถิ, อิมสฺมึ ปน สาสเน
ตถารูเป ปญฺจ ปุคฺคเล ทสฺเสตุํ อิทํ โอปมฺมํ อาภตํ, ตสฺมา เต ปุคฺคเล
ทสฺเสนฺโต เอวเมวนฺติอาทิมาห.
     ตตฺถ สํสีทตีติ มิจฺฉาวิตกฺกสฺมึ วิสีทติ อนุปวิสติ. น สกฺโกติ พฺรหฺมจรียํ
สนฺตาเนตุนฺติ ๒- พฺรหฺมจริยวาสํ อนุปจฺฉิชฺชมานํ โคเปตุํ น สกฺโกติ. สิกฺขา-
ทุพฺพลฺยํ อาวิกตฺวาติ สิกฺขาย ทุพฺพลภาวํ ปกาเสตฺวา. กิมสฺส รชคฺคสฺมินฺติ
กินฺตสฺส ปุคฺคลสฺส รชคฺคนฺนามาติ วทติ. อภิรูปาติ อภิรูปวตี. ทสฺสนียาติ
ทสฺสนโยคฺคา. ปาสาทิกาติ ทสฺสเนเนว จิตฺตสฺส ปสาทาวหา. ปรมายาติ อุตฺตมาย.
วณฺณโปกฺขรตายาติ สรีรวณฺเณน เจว องฺคสณฺฐาเนน จ.
     [๑๙๖] อูสหตีติ อวสหติ. อุลฺลปตีติ กเถติ. อุชฺชคฺฆตีติ ปาณึ ปหริตฺวา
มหาหสิตํ หสติ. อุปฺผณฺเฑตีติ อุปฺผณฺฑนกถํ กเถติ.
     [๑๙๗] อภินิสีทตีติ อภิภวิตฺวา สนฺติเก วา เอกาสเน วา นิสีทติ.
ทุติยปเทปิ เอเสว นโย. อชฺโฌตฺถรตีติ อวตฺถรติ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อุสฺสารณนฺติ    ฉ.ม. สนฺธาเรตุนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๑๑๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=114&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=2559&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=2559&modeTY=2&pagebreak=1#p114


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]