อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๖๖.

ปุคฺคลานํ สุภูมิยํ ติณลตาทีนิ วิย รตฺติมฺปิ ทิวาปิ อาสวา วฑฺฒนฺติเยว. สุกฺกปกฺเข กปฺปิยมํสํ ลภิตฺวา กปฺปิยมํสนฺเตฺวว คณฺหนฺโต น กุกฺกุจฺจายิตพฺพํ น กุกฺกุจฺจายติ นามาติ อิมินา นเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ. [๘๘] หีนาธิมุตฺโตติ หีนชฺฌาสโย. ทุสฺสีโลติ นิสฺสีโล. ปาปธมฺโมติ ลามกธมฺโม. [๘๙] ปณีตาธิมุตฺโตติ ปณีตชฺฌาสโย. กลฺยาณธมฺโมติ ภทฺทกธมฺโม สุจิธมฺโม สุนฺทรธมฺโม. [๙๐] ติตฺโตติ สุหิโต ปริโยสิโต. ตปฺเปตาติ อญฺเญสมฺปิ ติตฺติกโร. ปจฺเจกสมฺพุทฺธา เย จ ตถาคตสาวกาติ เอตฺถ ปจฺเจกพุทฺธา นวหิ โลกุตฺตรธมฺเมหิ สยํ ติตฺตา ปริปุณฺณา, อญฺเญ ปน ตปฺเปตุํ น สกฺโกนฺติ. เตสญฺหิ ธมฺมกถาย อภิสมโย น โหติ, สาวกานํ ปน ธมฺมกถาย อปริมาณานมฺปิ เทวมนุสฺสานํ อภิสมโย โหติ, เอวํ สนฺเตปิ ยสฺมา ปน เต ธมฺมํ เทเสนฺตา น อตฺตโน วจนํ กตฺวา กเถนฺติ, พุทฺธานํ วจนํ กตฺวา กเถนฺติ. โสตุํ นิสินฺนปริสาปิ "อยํ ภิกฺขุ น อตฺตนา ปฏิวิทฺธธมฺมํ กเถติ, พุทฺเธหิ ปฏิวิทฺธธมฺมํ กเถตี"ติ จิตฺตีการํ กโรติ. อิติ โส จิตฺตีกาโร พุทฺธานํเยว โหติ. เอวํ ตตฺถ สมฺมาสมฺพุทฺโธว ตปฺเปตา นาม. ยถา หิ "อสุกสฺส นาม อิทญฺจิทญฺจ เทถา"ติ รญฺญา อาณตฺตา กิญฺจาปิ อาเนตฺวา เทนฺติ, อถโข ราชาว ตตฺถ ทายโก. เยหิปิ ลทฺธํ โหติ, เต "รญฺญา อมฺหากํ ฐานนฺตรํ ทินฺนํ, อิสฺสริยวิภโว ทินฺโน"เตฺวว คณฺหนฺติ, น ราชปุริเสหีติ. เอวํ สมฺปทมิทํ เวทิตพฺพํ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ. ทุกนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตา. -----------

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๖๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=66&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=1440&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=1440&modeTY=2&pagebreak=1#p66