อรรถกถาเล่มที่ ๖ หน้าที่ ๓๗.

อายุวณฺณาทิปริหานิกถาวณฺณนา [๙๑] โน จ โข อธนานนฺติ พลวโลภตฺตา ปน อธานานํ ทลิทฺทมนุสฺสานํ ธนํ นานุปฺปทาสิ. ธเน อนนุปฺปทิยมาเนติ น อนุปฺปทิยมาเน, อยเมว วา ปาโฐ. ทาลิทฺทิยนฺติ ทลิทฺทภาโว. อตฺตนา จ ชีวาหีติ สยญฺจ ชีวํ ยาเปหีติ อตฺโถ. อุทฺธคฺคิกนฺติ อาทีสุ อุปรูปริภูมีสุ ผลทานวเสน อุทฺธมคฺคมสฺสาติ อุทฺธคฺคิกา. สคฺคสฺส หิตา ตตฺรูปปตฺติชนนโตติ โสวคฺคิกา. นิพฺพตฺตฏฺฐาเน สุโข วิปาโก อสฺสาติ สุขวิปากา. สุฏฺฐุ อคฺคานํ ทิพฺพวณฺณาทีนํ ทสนฺนํ วิเสสานํ นิพฺพตฺตนโต สคฺคสํวตฺตนิกา. เอวรูปํ ทกฺขิณทานํ ปติฏฺฐเปหีติ อตฺโถ. [๙๒] ปวฑฺฒิสฺสตีติ วฑฺฒิสฺสติ พหุํ ภวิสฺสติ. สุนิเสธํ นิเสเธยฺยนฺติ สุฏฺฐุ นิสิทฺธํ กตฺวา นิเสเธยฺยํ. มูลฆจฺจนฺติ ^๑- มูลหตํ. ขรสฺสเรนาติ ผรุสสทฺเทน. ปณเวนาติ วชฺฌเภริยา. [๙๓] สีลานิ เนสํ ฉินฺทิสฺสามาติ เยสํ อนฺตมโส มูลกมุฏฺฐึปิ หริสฺสาม, เตสํ ตเถว สีสานิ ฉินฺทิสฺสาม, ยถา โกจิ หตภาวํปิ น ชานิสฺสติ, อมฺหากํทานิ กิเมตฺถ ราชาปิ เอวํ อุฏฺฐาย ปรํ มาเรตีติ อยํ เนสํ อธิปฺปาโย. อุปกฺกมึสูติ อารภึสุ. ปนฺถทุหนนฺติ ปนฺถฆาตํ, ปนฺเถ ฐตฺวา โจรกมฺมํ. [๙๔] น หิ เทวาติ โส กิร จินฺเตสิ "อยํ ราชา สจฺจํ เทวาติ มุขปฏิญฺญาย ทินฺนาย มาราเปติ, หนฺทาหํ มุสาวาทํ กโรมี"ติ มรณภยา ^๒- "น หิ เทวา"ติ อโวจ. [๙๖] เอกิทนฺติ เอตฺถ อิทนฺติ นิปาตมตฺตํ, เอเก สตฺตาติ อตฺโถ. จาริตฺตนฺติ มิจฺฉาจารํ. [๙๙] อภิชฺฌาพฺยาปาทาติ อภิชฺฌา จ พฺยาปาโท จ. @เชิงอรรถ: ^๑ ม.,อิ. มูลฆจฺฉํ. ^๒ สี. มรณภเยน.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๓๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=6&page=37&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=6&A=917&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=6&A=917&modeTY=2&pagebreak=1#p37