อรรถกถาเล่มที่ ๖ หน้าที่ ๔๗.

ชาติโคตฺตาทีนํ ปญฺญาปนฏฺฐาเน สุชฺฌนฺติ. พฺรหฺมุโน ปุตฺตาติ มหาพฺรหฺมุโน ปุตฺตา. โอรสา มุขโต ชาตาติ อุเร วสิตฺวา มุขโต นิกฺขนฺตา, อุเร กตฺวา สํวฑฺฒิตาติ วา โอรสา. พฺรหฺมชาติ พฺรหฺมโต นิพฺพตฺตา. พฺรหฺมนิมฺมิตาติ พฺรหฺมุนา นิมฺมิตา. พฺรหฺมทายาทาติ พฺรหฺมุโน ทายาทา. หีนมตฺถวณฺณํ อชฺฌูปคตาติ หีนํ วณฺณํ อชฺฌูปคตา อตฺถ. มุณฺฑเก สมณเกติ นินฺทนฺตา ชิคุจฺฉนฺตา วทนฺติ, น มุณฺฑกมตฺตญฺเจว สมณมตฺตญฺจ สนฺธาย. อิพฺเภติ คหปติเก. กเณฺหติ กาฬเก. พนฺธูติ มารสฺส พนฺธุภูเต มารปกฺขิเก. ปาทาปจฺเจติ มหาพฺรหฺมุโน ปาทานํ ^๑- อปจฺจภูเต, ปาทโต ชาเตติ อธิปฺปาโย. [๑๑๔] "ตคฺฆ โว วาเสฏฺฐ พฺราหฺมณา โปราณํ อสรนฺตา เอวมาหํสู"ติ เอตฺถ โวติ นิปาตมตฺตํ, สามิวจนํ วา, ตุมฺหากํ พฺราหฺมณาติ อตฺโถ. โปราณนฺติ โปราณกํ อคฺคญฺญํ โลกุปฺปตฺติจริยวํสํ. อสรนฺตาติ อชานมานา. ^๒- อิทํ วุตฺตํ โหติ, เอกํเสน โว วาเสฏฺฐ พฺราหฺมณา โปราณํ โลกุปฺปตฺตึ อนนุสฺสรนฺตา อชานนฺตา เอวํ วทนฺตีติ. "ทิสฺสนฺติ โข ปนา"ติ เอวมาทิ เตสํ ลทฺธิภินฺทนตฺถาย วุตฺตํ. ตตฺถ พฺราหฺมณิโยติ พฺราหฺมณานํ ปุตฺตปฏิลาภตฺถาย อาวาหวิวาหวเสน กุลํ อานีตา พฺราหฺมณิโย ทิสฺสนฺติ. ตา โข ปเนตา อปเรน สมเยน อุตุนิโยปิ โหนฺติ, สญฺชาตปุปฺผาติ อตฺโถ. คพฺภินิโยติ สญฺชาตคพฺภา. วิชายมานาติ ปุตฺตธีตโร ชนยมานา. ปายมานาติ ทารเก ถญฺญํ ปายนฺติโย. โยนิชาว สมานาติ พฺราหฺมณีนํ ปสฺสาวมคฺเคน ชาตาว สมานา. เอวมาหํสูติ เอวํ วทนฺติ. กถํ? "พฺราหฺมโณว เสฏฺโฐ วณฺโณ ฯเปฯ พฺรหฺมทายาทา"ติ. ยทิ ปน เตสํ สจฺจํ เวจนํ สิยา, พฺราหฺมณีนํ กุจฺฉิ มหาพฺรหฺมุโน อุโร ภาเวยฺย, พฺราหฺมณีนํ ตสฺสาว มคฺโค มหาพฺรหฺมุโณ มุขํ ภเวยฺย, น โข ปเนตํ เอวํ ทฏฺฐพฺพํ. เตนาห "เต จ พฺรหฺมานญฺเจว อพฺภาจิกฺขนฺตี"ติ อาทิ. @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ปาทา ^๒ ฉ.ม., อิ. อสฺสรมานา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=6&page=47&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=6&A=1169&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=6&A=1169&modeTY=2&pagebreak=1#p47