ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๑)

หน้าที่ ๑๔๘.

    อชฺชตคฺเคติ เอตฺถ อยํ อคฺคสทฺโท อาทิโกฏิโกฏฺฐาสเสฏฺเฐสุ ทิสฺสติ.
"อชฺชตคฺเค สมฺม โทวาริก อาวรามิ ทฺวารํ นิคณฺฐานนฺ"ติ ๑- อาทีสุ หิ
อาทิมฺหิ ทิสฺสติ. "เตเนว องฺคุลคฺเคน ตํ องฺคุลคฺคํ *- ปรามเสยฺย, ๒-
อุจฺฉุคฺคํ ๓- เวฬคฺคนฺ"ติ อาทีสุ โกฏิยํ. "อมฺพิลคฺคํ วา มธุรคฺคํ วา ติตฺตกคฺคํ
วา, ๔- อนุชานามิ ภิกฺขเว วิหารคฺเคน วา ปริเวณคฺเคน วา *- ภาเชตุนฺ"ติ ๕-
อาทีสุ โกฏฺฐาเส. "ยาวตา ภิกฺขเว สตฺตา อปทา วา ฯเปฯ ตถาคโต เตสํ
อคฺคมกฺขายตี"ติ ๖- อาทีสุ เสฏฺเฐ. อิธ ปนายํ อาทิมฺหิ ทฏฺฐพฺโพ. ตสฺมา
อชฺชตคฺเคติ อชฺชตํ อาทึ กตฺวาติ ๗- เอวเมตฺถ อตฺโถ เวทิตพฺโพ. อชฺชตนฺติ
อชฺชภาวํ. อชฺชทคฺเคติปิ ๘- ปาโฐ, ทกาโร ปทสนฺธิกโร, อชฺช อคฺคํ กตฺวาติ
อตฺโถ.
     ปาณุเปตนฺติ ปาเณหิ อุเปตํ, ยาว เม ชีวิตํ ปวตฺตติ, ตาว อุเปตํ.
อนญฺญสตฺถุกํ ตีหิ สรณคมเนหิ สรณํ คตํ อุปาสกํ กปฺปิยการกํ มํ ภวํ
โคตโม ธาเรตุ ชานาตุ. อหญฺหิ สเจปิ เม ติขิเณน อสินา สีสํ ฉินฺเทยฺยุํ,
เนว พุทฺธํ "น พุทฺโธ"ติ วา ธมฺมํ "น ธมฺโม"ติ วา สํฆํ "น สํโฆ"ติ
วา วเทยฺยนฺติ. เอวํ อตฺตสนฺนิยฺยาตเนน สรณํ คนฺตฺวา จตูหิ จ ปจฺจเยหิ
ปวาเรตฺวา อุฏฺฐายาสนา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ติกฺขตฺตุํ ปทกฺขิณํ กตฺวา
ปกฺกามีติ.
                    ปปญฺจสูทนียา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย
                      ภยเภรวสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------
@เชิงอรรถ:  ม.ม. ๑๓/๗๐/๔๗ อุปาลิวาทสุตฺต   ปาลิ. *ปรามสติ, อภิ. กถา. ๓๗/๔๔๑/๒๖๗
@ ฉ.ม. อุจฺฉคฺคํ   สํ. มหา. ๑๙/๑๗๔/๑๓๑    ปาลิ. *คาเหตุํ.., วินย.
@จูฬ. ๗/๓๑๘/๘๙ เสนาสนกฺขนฺธก   องฺ. จตุกฺก. ๒๑/๓๔/๓๙ อคฺคปฺปสาทสุตฺต
@ ฉ.ม. กตฺวา,  ฉ.ม. อชฺชทคฺเคติ วา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๔๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=7&page=148&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=7&A=3766&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=7&A=3766&modeTY=2&pagebreak=1#p148


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๔๘.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]