อรรถกถาเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
ม.อ. (ปปญฺจ.๑)
หน้าที่ ๓๓๐.

     ตตฺถ วิทฺทสุโนติ ปณฺฑิตสฺส. อนุรุทฺธปฏิวิรุทฺธสฺสาติ ราเคน อนุรุทฺธสฺส
โกเธน ปฏิวิรุทฺธสฺส. ปปญฺจารามสฺส ปปญฺจรติโนติ อตฺถ อารมนฺติ เอตฺถาติ
อาราโม. ปปญฺโจ อาราโม อสฺสาติ ปปญฺจาราโม. ปปญฺเจ ๑- รติ อสฺสาติ ปปญฺจรติ.
ปปญฺโจติ จ มตฺตปมตฺตาการภาเวน ปวตฺตานํ ตณฺหาทิฏฺฐิมานานํ เอตํ อธิวจนํ.
อิธ ปน ตณฺหาทิฏฺฐิโยว อธิปฺเปตา. สราคสฺสาติอาทีสุ ปญฺจสุ ฐาเนสุ
เอโกว กิเลโส อาคโต. ตสฺส อาการนานตฺตํ เวทิตพฺพํ. สราคสฺสาติ หิ
วุตฺตฏฺฐาเน ปญฺจกามคุณิกราควเสน คหิโต. สตณฺหสฺสาติ ภวตณฺหาวเสน.
สอุปาทานสฺสาติ คหณวเสน. อนุรุทฺธปฏิวิรุทฺธสฺสาติ ยุคลวเสน. ปปญฺจรามสฺสาติ
ปปญฺจุปฺปตฺติทสฺสนวเสน. สราคสฺสาติ วา เอตฺถ อกุสลมูลวเสน คหิโต.
สตณฺหสฺสาติ เอตฺถ ตณฺหาปจฺจยา อุปาทานวเสน. ๒- เสสํ ปุริมสทิสเมว. เถโร
ปนาห "กสฺมา เอวํ วิทฺธํเสถ, เอโกเยว หิ อยํ โลโภ รชฺชนวเสน ราโคติ
วุตฺโต. ตณฺหากรณวเสน ปน ๓- ตณฺหา คหณฏฺเฐน อุปาทานํ. ยุคลวเสน
อนุโรธปฏิวิโรโธ. ปปญฺจุปฺปตฺติยฏฺเฐน ๔- ปปญฺโจ"ติ.
     [๑๔๒] อิทานิ อิเมสํ กิเลสานํ มูลภูตํ ทิฏฺฐิวาทํ ทสฺเสนฺโต เทฺวมา
ภิกฺขเว ทิฏฺฐิโยติอาทิมาห.
     ตตฺถ ภวทิฏฺฐีติ สสฺสตทิฏฺฐิ. วิภวทิฏฺฐีติ อุจฺเฉททิฏฺฐิ. ภวทิฏฺฐึ
อลฺลีนาติ ตณฺหาทิฏฺฐิวเสน สสฺสตทิฏฺฐึ อลฺลีนา. อุปคตาติ ตณฺหาทิฏฺฐิวเสเนว
อุปคตา. อชฺโฌสิตาติ ตณฺหาทิฏฺฐิวเสเนว อนุปวิฏฺฐา. วิภวทิฏฺฐิยา เต
ปฏิวิรุทฺธาติ เต สพฺเพ อุจฺเฉทวาทีหิ สทฺธึ "ตุเมฺห อนฺธพาลา น ชานาถ, สสฺสโต
อยํ โลโก, นายํ โลโก อุจฺฉิชฺชตี"ติ ปฏิวิรุทฺธา นิจฺจํ กลหภณฺฑนปสุตา วิหรนฺติ.
ทุติยวาเรปิ เอเสว นโย.
     สมุทยญฺจาติอาทีสุ เทฺว ทิฏฺฐีนํ สมุทยา ขณิกสมุทโย ปจฺจยสมุทโย
จ. ขณิกสมุทโย ทิฏฺฐีนํ นิพฺพตฺติ. ปจฺจยสมุทโย อฏฺฐฏฺฐานานิ. เสยฺยถีทํ,
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ปปญฺโจว    ๒ ฉ.ม. อุปาทานทสฺสนวเสน   ๓ ฉ.ม. อยํ สทฺโท น ทิสฺสติ
@๔ ฉ.ม. ปปญฺจุปฺปตฺติทสฺสนฏฺเฐน


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๓๓๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=7&page=330&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=7&A=8420&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=7&A=8420&modeTY=2&pagebreak=1#p330