อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
ม.อ. (ปปญฺจ.๓)
หน้าที่ ๑๗๔-๑๗๕.

หน้าที่ ๑๗๔.
      กสฺมา ปเนเต สพฺเพปิ ตตฺถ โอสฏาติ. อุปฏฺากรกฺขณตฺถญฺเจว
ลาภสกฺการรกฺขณตฺถญฺจ. ๑- เตสํ กิร ๒- โหติ "อมฺหากํ อุปฏฺากา สมณํ โคตมํ
สรณํ คจฺเฉยฺยุํ, เตปิ รกฺขิสฺสาม. สมณสฺส จ โคตมสฺส อุปฏฺาเก สกฺการํ
กโรนฺเต ทิสฺวา อมฺหากํปิ อุปฏฺากา อมฺหากํ สกฺการํ กริสฺสนฺตี"ติ. ตสฺมา
ยตฺถ ๓- ภควา โอสรติ, ตตฺถ ๔- สพฺเพ โอสรนฺติ.
      [๒๓๙] วาทํ อาโรเปตฺวาติ วาเท โทสํ อาโรเปตฺวา. อปกฺกนฺตาติ
อปคตา, เกจิ ทิสํ ปกฺกนฺตา, เกจิ คิหิภาวํ ปตฺตา, เกจิ อิมํ สาสนํ อาคตา.
สหิตมฺเมติ มยฺหํ วจนํ สหิตํ สิลิฏฺ, อตฺถยุตฺตํ การณยุตฺตนฺติ อตฺโถ.
อสหิตนฺเตติ ตุยฺหํ วจนํ อสหิตํ. อธิจิณฺณนฺเต วิปราวตฺตนฺติ ยํ ตุยฺหํ
ทีฆรตฺตาจิณฺณวเสน สุปฺปคุณํ, ตํ มยฺหํ เอกวจเนเนว วิปราวตฺตํ วิปริวตฺติตฺวา
ิตํ, น กิญฺจิ ชาตนฺติ อตฺโถ. อาโรปีโต เต วาโทติ มยา ตว วาเท โทโส อาโรปิโต.
จร วาทปฺปโมกฺขายาติ โทสโมจนตฺถํ จร วิจร, ตตฺถ ตตฺถ คนฺตุํ ๕- สิกฺขาติ
อตฺโถ. นิพฺเพเหิ วา สเจ ปโหสีติ อถ สยํ ปโหสิ, อิทาเนว นิพฺเพเหิ.
ธมฺมกฺโกเสนาติ สภาวกฺโกเสน.
      [๒๔๐] ตนฺโน โสสฺสามาติ ตํ อมฺหากํ เทสิตํ ธมฺมํ สุณิสฺสาม. ขุทฺทมธุนฺติ
ขุทฺทกมกฺขิกาหิ กตํ ทณฺฑกมธุํ. อเนลกนฺติ นิทฺโทสํ อปคตมจฺฉิกณฺฑกํ.
ปีเฬยฺยาติ ทเทยฺย. ปจฺจาสึสมานรูโปติ ปูเรตฺวา นุ โข โน โภชนํ ทสฺสตีติ
ภาชนหตฺโถ ปจฺจาสึสมาโน ปจฺจุปฏฺิโต อสฺส. สมฺปโยเชตฺวาติ อปฺปมตฺตกํ
วิวาทํ กตฺวา.
      [๒๔๑] อิตรีตเรนาติ ลามกลามเกน. ปวิวิตฺโตติ อิทํ ปริพฺพาชโก
กายวิเวกมตฺตํ สนฺธาย วทติ, ภควา ปน ตีหิ วิเวเกหิ วิวิตฺโตว.
      [๒๔๒] โกสกาหาราปีติ ปิณฺฑา ๖- ทานปตีนํ ๗- ฆเร อคฺคภิกฺขาปนตฺถํ
ขุทฺทกสราวกํ โหติ, ๘- ทานปติโน อคฺคภตฺตํ วา ตตฺถ เปตฺวา ภุญฺชนฺติ,
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ลาภสกฺการตฺถญฺจ  ๒ ฉ.ม. หิ เอวํ  ๓ ฉ.ม. ยตฺถ ยตฺถ
@๔ ฉ.ม. ตตฺถ ตตฺถ  ๕ ฉ.ม. คนฺตฺวา  ๖ ฉ. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ
@๗ ม. ปิณฺฑทานคหปตีนํ   ๘ ฉ.ม. ขุทฺทกสราวา โหนฺติ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๑๗๕.
ปพฺพชิเต สมฺปตฺเต ตํ ภตฺตํ ตสฺส เทนฺติ. ตํ สราวกํ โกสโกติ วุจฺจติ. ตสฺมา
เย จ เอเกเนว ภตฺตโกสเกน ยาเปนฺติ, เต โกสกาหาราติ. เพลุวาหาราติ
เพลุวปตฺตภตฺตาหารา. สมติตฺติกนฺติ โอฏฺวฏฺฏิยา เหฏฺิมเลขาสมํ. อิมินา
ธมฺเมนาติ อิมินา อปฺปาหารตาธมฺเมน. เอตฺถ ปน สพฺพากาเรเนว ภควา
อปฺปาหาโรติ ๑- น วตฺตพฺโพ. ปธานภูมิยํ ฉพฺพสฺสานิ อปฺปาหาโรว อโหสิ, เวรญฺชายํ
ตโย มาเส ปตฺโถทเนเนว ยาเปสิ ปาริเลยฺยกวนสณฺเฑ ตโย มาเส ภิสมุฬาเลเหว ๒-
ยาเปสิ. อิธ ปน เอตมตฺถํ ทสฺเสติ "อหํ เอกสฺมึ กาเล อปฺปาหาโร อโหสึ,
มยฺหํ ปน สาวกา ธุตงฺคสมาทานโต ปฏฺาย ยาวชีวํ ธุตงฺคํ น ภินฺทนฺตี"ติ.
ตสฺมา ยทิ เต อิมินา ธมฺเมน สกฺกเรยฺยุํ, มยา หิ เต วิเสสตรา. อญฺโ
เจว ปน ธมฺโม อตฺถิ, เยน มํ เต สกฺกโรนฺตีติ ทสฺเสติ. อิมินา นเยน
สพฺพวาเรสุ โยชนา เวทิตพฺพา.
      ปํสุกูลิกาติ สมาทินฺนปํสุกูลิกงฺคา. ลูขจีวรธราติ สตสุตฺตลูขานิ ๓- จีวรานิ
ธารยมานา. นนฺตกานีติ อนฺตวิรหิตานิ วตฺถกฺขณฺฑานิ, ยทิ หิ เนสํ อนฺโต
ภเวยฺย, ปิโลติกาติ สงฺขํ คจฺเฉยฺยุํ. อุจฺจินิตฺวาติ ๔- ผาเลตฺวา ทุพฺพลฏฺานํ
ปหาย ถิรฏฺานเมว คเหตฺวา. อลาพุโลมสานีติ อลาพุโลมสทิสสุตฺตานิ. สุขุมานีติ
ทีเปติ. เอตฺตาวตา จ สตฺถา จีวรสนฺโตเสน อสนฺตุฏฺโติ น วตฺตพฺโพ.
อธิมุตฺตกสุสานโต ๕- หิสฺส ปุณฺณทาสิยา ปารุเปตฺวา ปาติตสาณปํสุกูลคหณทิวเส
อุทกปริยนฺตํ กตฺวา มหาปวี อกมฺปิ. อิธ ปน เอตมตฺถํ ทสฺเสติ "อหํ เอกสฺมึเยว
กาเล ปํสุกูลํ คณฺหึ, มยฺหํ ปน สาวกา ธุตงฺคสมาทานโต ปฏฺาย ยาวชีวํ
ธุตงฺคํ น ภินฺทนฺตี"ติ.
      ปิณฺฑปาติกาติ อติเรกลาภํ ปฏิกฺขิปิตฺวา สมาทินฺนปิณฺฑปาติกงฺคา.
สปทานจาริโนติ โลลุปฺปจารํ ปฏิกฺขิปิตฺวา สมาทินฺนสปทานจารา. อุญฺฉาสเก
วเต รตาติ อุญฺฉาจริยสงฺขาเต ภิกฺขูนํ ปกติวตฺเต รตา, อุจฺจนีจฆรทฺวารฏฺายิโน
หุตฺวา กพรมิสฺสกภตฺตํ ๖- สํหริตฺวา ปริภุญฺชนฺตีติ อตฺโถ. อนฺตรฆรนฺติ
พฺรหฺมายุสุตฺเต
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อนปฺปหาโรติ   ๒ ฉ.ม. ภิสมูเลเหว   ๓ ฉ.ม. สตฺถสุตฺตลูขานิ
@๔ ม. อุจฺฉินฺทิตฺวาติ   ๕ ฉ.ม. อติมุตฺตกสุสานโต   ๖ สี., ก. กจวรมิสฺสกภตฺตํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๑๗๔-๑๗๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=174&pages=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=4375&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=4375&pagebreak=1#p174