พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗  พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙
ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑

หน้าที่ ๑๔๗.
๔. โกกิลวรรค
๑. โกกาลิกชาดก
ว่าด้วยพูดในกาลที่ควรพูด
             [๖๒๒] 	เมื่อยังไม่ถึงเวลาที่จะพูด ผู้ใด พูดเกินกาลไป ผู้นั้น ย่อมถูกทำร้าย
                          ดุจลูกนกดุเหว่า ฉะนั้น.
             [๖๒๓] 	มีดที่ลับคมดีแล้ว ดุจยาพิษอันร้ายแรง หาทำให้ตกไปทันทีทันใด เหมือน
                          วาจาทุพภาษิตไม่.
             [๖๒๔] 	เพราะฉะนั้น บัณฑิตควรรักษาวาจาไว้ ทั้งในกาลควรพูด และไม่ควร
                          ไม่ควรพูดให้ล่วงเวลา แม้ในบุคคลผู้เสมอกับตน.
             [๖๒๕] 	ผู้ใด มีความคิดเห็นเป็นเบื้องหน้า มีปัญญาเครื่องพิจารณาเห็นประจักษ์
                          พูดพอเหมาะในกาลที่ควรพูด ผู้นั้น ย่อมจับศัตรูได้ทั้งหมด ดุจครุฑจับ
                          นาคได้ ฉะนั้น.
จบ โกกาลิกชาดกที่ ๑.

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ บรรทัดที่ ๓๐๔๐-๓๐๕๒ หน้าที่ ๑๔๗.
https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=27&A=3040&Z=3052&pagebreak=1
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=622&items=4&pagebreak=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=622&items=4&pagebreak=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรไทย :-
https://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=27&item=622&items=4&pagebreak=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=27&item=622&items=4&pagebreak=1
             ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=622
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_27
https://84000.org/tipitaka/english/?index_27