พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔
กถาวัตถุปกรณ์

วรรคที่ ๑๙
กิเลสชหนกถา
             [๑๗๗๑] สกวาที บุคคลละกิเลสที่เป็นอดีต หรือ?
             ปรวาที ถูกแล้ว
             ส. ยังธรรมที่ดับแล้วให้ดับไป ยังธรรมที่ปราศไปแล้วให้ปราศไป ยังธรรมที่
สิ้นไปแล้วให้สิ้นไป ยังธรรมที่อัสดงคตแล้ว ให้อัสดงคตไป ยังธรรม
ที่อัสดงคตลับไปแล้ว ให้อัสดงคตลับไป หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. บุคคลละกิเลสเป็นอดีต หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. อดีตดับไปแล้ว มิใช่หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. หากว่า อดีตดับไปแล้ว ก็ต้องไม่กล่าวว่า บุคคลละกิเลสที่เป็นอดีต
             ส. ละกิเลสที่เป็นอดีต หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. อดีตไม่มีอยู่ มิใช่หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. หากว่า อดีตไม่มีอยู่ ก็ต้องไม่กล่าวว่า บุคคลละกิเลสที่เป็นอดีต
             [๑๗๗๒] ส. บุคคลละกิเลสที่เป็นอนาคต หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. ยังธรรมที่ยังไม่เกิดไม่ให้เกิด ยังธรรมที่ยังไม่เกิดพร้อมไม่ให้เกิดพร้อม
ยังธรรมที่ยังไม่บังเกิดไม่ให้บังเกิด ยังธรรมที่ยังไม่ปรากฏไม่ให้ปรากฏ
หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. บุคคลละกิเลสที่เป็นอนาคต หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. ธรรมที่เป็นอนาคตยังไม่เกิด มิใช่หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. หากว่า ธรรมที่เป็นอนาคตยังไม่เกิด ก็ต้องไม่กล่าวว่า บุคคลละกิเลสที่
เป็นอนาคต
             ส. บุคคลละกิเลสที่เป็นอนาคต หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. อนาคตไม่มีอยู่ มิใช่หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. หากว่า อนาคตไม่มีอยู่ ก็ต้องไม่กล่าวว่า บุคคลละกิเลสที่เป็นอนาคต
             [๑๗๗๓] ส. บุคคลละกิเลสที่เป็นปัจจุบัน หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. บุคคลเป็นผู้กำหนัดแล้วราคะ เป็นผู้อันโทสะประทุษร้ายแล้วละโทสะ
เป็นผู้หลงแล้วละโมหะ เป็นผู้เศร้าหมองแล้วละกิเลส หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. บุคคลละราคะด้วยราคะ ละโทสะด้วยโทสะ ละโมหะด้วยโมหะ ละ
กิเลสด้วยกิเลส หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. ราคะสัมปยุตด้วยจิต มรรคก็สัมปยุตด้วยจิต หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. เป็นความประชุมกับแห่งผัสสะ ๒ ฯลฯ แห่งจิต ๒ หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. ราคะเป็นอกุศล มรรคเป็นกุศล หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. ธรรมเป็นกุศลและธรรมเป็นอกุศล ธรรมมีโทษและธรรมไม่มีโทษ ธรรม
เลวและธรรมประณีต ธรรมดำและธรรมขาว อันเป็นข้าศึกกันมาพบกับ
หรือ?
             ป. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ส. ธรรมเป็นกุศลและธรรมเป็นอกุศล ฯลฯ ธรรมดำและธรรมขาว อันเป็น
ข้าศึกกัน มาพบกัน หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. พระผู้มีพระภาคได้ตรัสไว้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ฐานะ ๔ ประการนี้
ไกลกัน ไกลกันนัก ๔ ประการเป็นไฉน ท้องฟ้ากับแผ่นดิน นี้
ประการแรกที่ไกลกัน ไกลกันนัก ฯลฯ เพราะฉะนั้น ธรรมของ
สัตบุรุษจึงไกลจากอสัตบุรุษ ดังนี้ เป็นสูตรมีอยู่จริง มิใช่หรือ?
             ป. ถูกแล้ว
             ส. ถ้าอย่างนั้น ก็ไม่พึงกล่าวว่า ธรรมเป็นกุศลและธรรมเป็นอกุศล ฯลฯ มา
พบกัน น่ะสิ
             [๑๗๗๔] ป. ไม่พึงกล่าวว่า บุคคลละกิเลสที่เป็นอดีต ละกิเลสที่เป็นอนาคต ละกิเลส
ที่เป็นปัจจุบัน หรือ?
             ส. ถูกแล้ว
             ป. บุคคลที่ละกิเลสได้ ไม่มี หรือ?
             ส. ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
             ป. ถ้าอย่างนั้น บุคคลก็ละกิเลสที่เป็นอดีต ละกิเลสที่เป็นอนาคต ละกิเลส
ที่เป็นปัจจุบัน น่ะสิ
กิเลสชหนกถา จบ
-----------------------------------------------------

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ บรรทัดที่ ๑๘๖๐๘-๑๘๖๗๙ หน้าที่ ๗๗๔-๗๗๗.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=37&A=18608&Z=18679&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=37&item=1771&items=4
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=37&item=1771&items=4&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=37&item=1771&items=4
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=37&item=1771&items=4
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1771
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_37