พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗
จุลวรรค ภาค ๒

สมมติภิกษุเป็นผู้แจกของเล็กน้อย
             [๓๓๑] สมัยนั้น บริขารเล็กน้อยเกิดขึ้นในเรือนคลังของสงฆ์ ภิกษุ
ทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคๆ รับสั่งว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เรา
อนุญาตให้สมมติภิกษุที่ประกอบด้วยองค์ ๕ เป็นผู้แจกของเล็กน้อย คือ:-
             ๑. ไม่ถึงความลำเอียงเพราะความชอบพอ
             ๒. ไม่ถึงความลำเอียงเพราะความเกลียดชัง
             ๓. ไม่ถึงความลำเอียงเพราะความงมงาย
             ๔. ไม่ถึงความลำเอียงเพราะความกลัว และ
             ๕. รู้จักของที่แจกแล้วและมิได้แจก ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ บรรทัดที่ ๒๙๐๐-๒๙๐๘ หน้าที่ ๑๒๐.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=7&A=2900&Z=2908&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=331&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=331&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=331&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=331&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=331
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_7