มจร. ๘. ธชทายกเถราปทาน : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒

๘. ธชทายกเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระธชทายกเถระ (พระธชทายกเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๕๗] ข้าพเจ้ามีจิตร่าเริง เบิกบาน ได้ยกธงขึ้นปักไว้ที่โคนต้นโพธิ์ ซึ่งเป็นต้นไม้ประเสริฐของพระพุทธเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ [๕๘] ข้าพเจ้าเก็บใบโพธิ์ที่หล่นนำไปทิ้งภายนอก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้หมดจดทั้งภายในทั้งภายนอก ผู้หลุดพ้นดีแล้ว หาอาสวะมิได้ [๕๙] ข้าพเจ้าได้ไหว้ต้นโพธิ์ที่ประเสริฐ เหมือนได้อภิวาท พระพุทธเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ ทรงรู้แจ้งโลก ผู้สมควรรับเครื่องบูชา เฉพาะพระพักตร์ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๑๙๖}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๖. วีชนีวรรค]

๘. ธชทายกเถราปทาน

[๖๐] ผู้เป็นพระศาสดาประทับยืนในท่ามกลางหมู่ภิกษุ ได้ตรัสพระคาถาเหล่านี้ว่า ด้วยการถวายธงและด้วยการบำรุงทั้ง ๒ อย่างนี้ [๖๑] เขาจะไม่ไปเกิดยังทุคติตลอด ๑๐๐,๐๐๐ กัป จักเสวยทิพยสมบัติมิใช่น้อยในหมู่เทวดา [๖๒] และเขาจักได้เป็นพระราชาในแว่นแคว้นหลายร้อยชาติ จักได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิมีพระนามว่าอุคคตะ [๖๓] เขาครั้นเสวยสมบัติแล้ว ถูกกุศลมูลตักเตือน จักยินดียิ่งในศาสนาของพระผู้มีพระภาคพระนามว่าโคดม [๖๔] ข้าพเจ้ามีจิตเด็ดเดี่ยวเพื่อบำเพ็ญเพียร สงบระงับ ไม่มีอุปธิ ทรงร่างกายอันมีในภพสุดท้าย อยู่ในศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า [๖๕] ในกัปที่ ๑,๐๕๑ (นับจากกัปนี้ไป) ได้เป็นกษัตริย์หลายพระองค์ มีพระนามว่าอุคคตะ ในกัปที่ ๑,๑๕๐ (นับจากกัปนี้ไป) ได้เป็นกษัตริย์หลายชาติมีพระนามว่าเขมะ [๖๖] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล ได้ทราบว่า ท่านพระธชทายกเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้ ธชทายกเถราปทานที่ ๘ จบ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๑๙๗}