มจร. ๑๐. อสนโพธิยเถราปทาน : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒

๑๐. อสนโพธิยเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระอสนโพธิยเถระ (พระอสนโพธิยเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๗๘] ข้าพเจ้ามีอายุ ๗ ขวบ ก็ได้พบพระผู้มีพระภาค ผู้ทรงเป็นผู้นำสัตว์โลก ข้าพเจ้ามีจิตเลื่อมใส มีใจยินดี ได้เข้าไปเฝ้าพระองค์ผู้เป็นนรผู้สูงสุด [๗๙] ข้าพเจ้ามีจิตร่าเริง เบิกบาน ได้ปลูกต้นโพธิ์อันอุดม ถวายพระผู้มีพระภาคพระนามว่าติสสะ ผู้เจริญที่สุดในโลก ผู้คงที่ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๑๙๙}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๖. วีชนีวรรค]

๑๐. อสนโพธิยเถราปทาน

[๘๐] ต้นไม้งอกขึ้นบนแผ่นดิน โดยนามบัญญัติว่าอสนะ ข้าพเจ้าบำรุงต้นโพธิ์ชื่ออสนะอันอุดมนี้ตลอด ๕ ปี [๘๑] ข้าพเจ้าได้เห็นต้นไม้มีดอกบานสะพรั่งน่าอัศจรรย์ เป็นเหตุให้ขนพองสยองเกล้า เมื่อจะประกาศกรรมของตน จึงเข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐที่สุด [๘๒] ครั้งนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่าติสสะ พระองค์นั้น ทรงเป็นพระสยัมภู ผู้เป็นบุคคลผู้เลิศ ประทับนั่งอยู่ในท่ามกลางหมู่ภิกษุแล้ว ได้ตรัสพระคาถาเหล่านี้ว่า [๘๓] เราจักพยากรณ์ผู้ที่ปลูกต้นโพธิ์นี้ และทำการบูชาพระพุทธเจ้าโดยเคารพ ท่านทั้งหลายจงฟังเรากล่าวเถิด [๘๔] เขาจักครองเทวสมบัติในหมู่เทวดา ๓๐ กัป และจักได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๖๔ ชาติ [๘๕] เขาถูกกุศลมูลตักเตือนจุติจากสวรรค์ชั้นดุสิตแล้ว เสวยสมบัติทั้ง ๒ จักรื่นรมย์อยู่ในความเป็นมนุษย์ [๘๖] เขามีจิตเด็ดเดี่ยวเพื่อบำเพ็ญเพียร สงบระงับ ไม่มีอุปธิ กำหนดรู้อาสวะทั้งปวงจักเป็นผู้ไม่มีอาสวะแล้วนิพพาน [๘๗] ข้าพเจ้าหมั่นประกอบวิเวก เป็นผู้สงบระงับ ไม่มีอุปธิ ตัดกิเลสเครื่องผูกพันได้แล้วอยู่อย่างผู้ไม่มีอาสวะ ดุจพญาช้างตัดเครื่องพันธนาการได้แล้วอยู่อย่างอิสระ [๘๘] ในกัปที่ ๙๒ นับจากกัปนี้ไป ข้าพเจ้าได้ปลูกต้นโพธิ์ไว้ในครั้งนั้น จึงไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการปลูกต้นโพธิ์ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๒๐๐}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๖. วีชนีวรรค]

รวมอปทานที่มีในวรรค

[๘๙] ในกัปที่ ๗๔ นับจากกัปนี้ไป ในครั้งนั้น ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ปรากฏพระนามว่าทัณฑเสน สมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ ประการ [๙๐] ในกัปที่ ๗๓ นับจากกัปนี้ไป ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน ๗ ชาติ มีพระนามว่าสมันตเนมิ [๙๑] ในกัปที่ ๒๕ นับจากกัปนี้ไป ได้เป็นกษัตริย์ผู้จักรพรรดิพระนามว่าปุณณกะ สมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ ประการ มีพลานุภาพมาก [๙๒] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล ได้ทราบว่า ท่านพระอสนโพธิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้ อสนโพธิยเถราปทานที่ ๑๐ จบ วีชนีวรรคที่ ๖ จบบริบูรณ์ รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. วิธูปนทายกเถราปทาน ๒. สตรังสิยเถราปทาน ๓. สยนทายกเถราปทาน ๔. คันโธทกทายกเถราปทาน ๕. โอปวุยหเถราปทาน ๖. สปริวาราสนเถราปทาน ๗. ปัญจทีปกเถราปทาน ๘. ธชทายกเถราปทาน ๙. ปทุมเถราปทาน ๑๐. อาสนโพธิยเถราปทาน และมีคาถา ๙๒ คาถา {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๒๐๑}