พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ -พุทธวังสะ-จริยาปิฎก

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๔๗. สาลกุสุมิยวรรค]
                                                                 ๑๐. นิมิตตพยากรณิยเถราปทาน
๑๐. นิมิตตพยากรณิยเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระนิมิตตพยากรณิยเถระ
             (พระนิมิตตพยากรณิยเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า)
             [๕๙]              ครั้งนั้น ข้าพเจ้าได้เข้าป่าหิมพานต์บอกมนตร์อยู่
                      ศิษย์ ๕๔,๐๐๐ คน ได้อุปัฏฐากข้าพเจ้า
             [๖๐]              ศิษย์เหล่านั้นล้วนเป็นนักศึกษาจบไตรเพท
                      ถึงความสำเร็จในเวทางคศาสตร์ ๖ สาขา๑-
                      พวกเขากระด้างเพราะวิชชาของตน อยู่ในป่าหิมพานต์
             [๖๑]              เทพบุตรผู้มียศยิ่งใหญ่ เป็นผู้มีสติสัมปชัญญะ
                      จุติจากสวรรค์ชั้นดุสิตแล้ว อุบัติในครรภ์มารดา
             [๖๒]              เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้น
                      หมื่นจักรวาลก็หวั่นไหว
                      คนตาบอดกลับมองเห็นได้
                      ในเมื่อพระผู้ทรงเป็นผู้นำเสด็จอุบัติขึ้น
             [๖๓]              แต่พื้นพสุธาทั้งสิ้นนี้สั่นสะเทือนเพราะเหตุ ๖ ประการ
                      มหาชนได้สดับเสียงกึกก้องแล้ว พากันหวาดผวา
             [๖๔]              ชนทั้งปวงประชุมกันแล้ว
                      ได้พากันมายังสำนักของข้าพเจ้าถามว่า
                      พื้นพสุธานี้สั่นสะเทือน จักมีผลเป็นอย่างไร
             [๖๕]              ครั้งนั้น ข้าพเจ้าได้พยากรณ์แก่พวกเขาว่า
                      อย่ากลัวเลย ท่านทั้งหลายไม่มีภัย
                      ขอท่านทั้งหลายแม้ทุกคนจงเบาใจเถิด
                      ความอุบัติขึ้นนี้ประกอบด้วยประโยชน์สุข
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเชิงอรรถที่ ๑ หน้า ๙ ในเล่มนี้
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๓ หน้า : ๑๑๔}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๔๗. สาลกุสุมิยวรรค]
                                                                 ๑๐. นิมิตตพยากรณิยเถราปทาน
             [๖๖]              พื้นพสุธาถูกเหตุ ๘ ประการ๑- กระทบแล้วย่อมสั่นสะเทือน
                      นิมิตย่อมปรากฏโดยอาการเช่นเดียวกัน
                      โอภาสก็ไพบูลย์ยิ่งใหญ่
             [๖๗]              พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐที่สุด ผู้มีพระจักษุ
                      จักเสด็จอุบัติขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
                      ข้าพเจ้าทำให้ชุมนุมชนเข้าใจดีแล้ว ได้บอกเบญจศีล
             [๖๘]              พวกเขาได้สดับเบญจศีล
                      และการอุบัติขึ้นของพระพุทธเจ้าที่ได้โดยยาก
                      จึงเกิดปีติซาบซ่าน มีใจยินดี พากันยินดีร่าเริง
             [๖๙]              ในกัปที่ ๙๒ นับจากกัปนี้ไป
                      ข้าพเจ้าได้พยากรณ์นิมิตไว้
                      จึงไม่รู้จักทุคติเลย
                      นี้เป็นผลแห่งการพยากรณ์
             [๗๐]              กิเลสทั้งหลายข้าพเจ้าก็เผาได้แล้ว
                      ภพทั้งปวงข้าพเจ้าก็ถอนได้แล้ว
                      ข้าพเจ้าตัดกิเลสเครื่องผูกพันได้แล้วอยู่อย่างผู้ไม่มีอาสวะ
                      ดุจพญาช้างตัดเครื่องพันธนาการได้แล้วอยู่อย่างอิสระ
             [๗๑]              การที่ข้าพเจ้ามาในสำนักของพระพุทธเจ้า
                      เป็นการมาดีแล้วโดยแท้
                      วิชชา ๓ ข้าพเจ้าได้บรรลุแล้วโดยลำดับ
                      คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว
@เชิงอรรถ :
@๑ ดู ที.ม. (แปล) ๑๐/๑๗๑/๑๑๗-๑๑๘
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๓ หน้า : ๑๑๕}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๔๗. สาลกุสุมิยวรรค]
                                                                 รวมอปทานที่มีในวรรค
             [๗๒]              คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘
                      และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าก็ได้ทำให้แจ้งแล้ว
                      คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
             ได้ทราบว่า ท่านพระนิมิตตพยากรณิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้
นิมิตตพยากรณิยเถราปทานที่ ๑๐ จบ
สาลกุสุมิยวรรคที่ ๔๗ จบบริบูรณ์
รวมอปทานที่มีในวรรคนี้คือ
                          ๑. สาลกุสุมิยเถราปทาน          	๒. จิตกปูชกเถราปทาน
                          ๓. จิตกนิพพาปกเถราปทาน    	๔. เสตุทายกเถราปทาน
                          ๕. สุมนตาลวัณฏิยเถราปทาน  	๖. อวฏผลิยเถราปทาน
                          ๗. ลพุชผลทายกเถราปทาน     	๘. มิลักขุผลทายกเถราปทาน
                          ๙. สยัมปฏิภาณิยเถราปทาน    	๑๐. นิมิตตพยากรณิยเถราปทาน
             ในวรรคนี้ บัณฑิตนับคาถาได้ ๗๒ คาถา
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๓ หน้า : ๑๑๖}


                  เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๑๑๔-๑๑๖.
http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=33&siri=60
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]
                  อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=33&A=1265&Z=1299
                  ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=60
             พระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=33&item=60&items=1
             The Pali Tipitaka in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=33&item=60&items=1
                  สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu33
             อ่านเทียบฉบับแปลอังกฤษ Compare with English Translation :-
https://suttacentral.net/tha-ap472/en/walters