พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๔ พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๑๑ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ปัฏฐานปกรณ์ ภาค ๕

๑๕. มิจฉัตตนิยตติกะ ๑. เหตุทุกะ
๑ - ๗. ปฏิจจวารเป็นต้น
ปัจจยจตุกกนัย - เหตุปัจจัย
             [๑๘๐] สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรม
ที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่มี
สภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (๑) (ย่อ)
             [๑๘๑] เหตุปัจจัย มี ๓ วาระ
             อารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ
             อธิปติปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ
             วิปากปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ
             อวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ (ย่อ)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๔๔ หน้า : ๕๖๘}

                                                                 พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน]
                                                                 ๑๕. มิจฉัตตนิยตติกะ ๑. เหตุทุกะ
             นอธิปติปัจจัย มี ๒ วาระ
             นปุเรชาตปัจจัย มี ๒ วาระ
             นปัจฉาชาตปัจจัย มี ๓ วาระ
             นอาเสวนปัจจัย มี ๑ วาระ
             นวิปากปัจจัย มี ๓ วาระ
             นวิปปยุตตปัจจัย มี ๒ วาระ (ย่อ)
             (พึงขยายสหชาตวาร ฯลฯ สัมปยุตตวารให้พิสดารเหมือนกับปฏิจจวาร)
เหตุปัจจัยและอารัมมณปัจจัยเป็นต้น
             [๑๘๒] สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยเหตุปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๔๔ หน้า : ๕๖๙}

                                                                 พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน]
                                                                 ๑๕. มิจฉัตตนิยตติกะ ๑. เหตุทุกะ
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย (๒)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย (๑)
อนันตรปัจจัยเป็นต้น
             [๑๘๓] สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย (๓) (ย่อ)
             [๑๘๔] สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยอุปนิสสยปัจจัย
             สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอุปนิสสยปัจจัย (๒)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยอุปนิสสยปัจจัย
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอุปนิสสยปัจจัย (๒)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๔๔ หน้า : ๕๗๐}

                                                                 พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน]
                                                                 ๑๕. มิจฉัตตนิยตติกะ ๑. เหตุทุกะ
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุโดยอุปนิสสยปัจจัย
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยอุปนิสสยปัจจัย
             สภาวธรรมที่ให้ผลไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งเป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งเป็นเหตุโดยอุปนิสสยปัจจัย (๓) (ย่อ)
             [๑๘๕] เหตุปัจจัย มี ๓ วาระ
             อารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ
             อธิปติปัจจัย มี ๓ วาระ
             อนันตรปัจจัย มี ๕ วาระ
             สมนันตรปัจจัย มี ๕ วาระ
             สหชาตปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ
             อุปนิสสยปัจจัย มี ๗ วาระ
             อาเสวนปัจจัย มี ๓ วาระ
             วิปากปัจจัย มี ๑ วาระ
             อินทรียปัจจัย มี ๒ วาระ
             มัคคปัจจัย มี ๒ วาระ
             สัมปยุตตปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ
             อวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ (ย่อ)
             นเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ
             นอารัมมณปัจจัย มี ๗ วาระ (ย่อ)
             นอารัมมณปัจจัย กับเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ (ย่อ)
             อารัมมณปัจจัย กับนเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ (ย่อ)
             (พึงขยายให้พิสดารเหมือนปัญหาวารในกุสลติกะ)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๔๔ หน้า : ๕๗๑}

                                                                 พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน]
                                                                 ๑๕. มิจฉัตตนิยตติกะ ๑. เหตุทุกะ
นเหตุบท ๑ - ๗. ปฏิจจวารเป็นต้น
ปัจจยจตุกกนัย - เหตุปัจจัย
             [๑๘๖] สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัย
สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
มี ๓ วาระ
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่มี
สภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนและที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้น
ซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (๓)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
มีสภาวะผิดให้ผลและแน่นอนและที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัยสภาวธรรมที่
มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนและที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุ
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย (๑) (ย่อ)
             [๑๘๗] เหตุปัจจัย มี ๙ วาระ
             อารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ
             อธิปติปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ
             วิปากปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ
             อวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ (ย่อ)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๔๔ หน้า : ๕๗๒}

                                                                 พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน]
                                                                 ๑๕. มิจฉัตตนิยตติกะ ๑. เหตุทุกะ
ปัจจนียะ - นเหตุปัจจัย
             [๑๘๘] สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุอาศัย
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเกิดขึ้นเพราะนเหตุปัจจัย (ย่อ)
             นเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ
             นอารัมมณปัจจัย มี ๕ วาระ
             นอธิปติปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ
             นปุเรชาตปัจจัย มี ๖ วาระ
             นปัจฉาชาตปัจจัย มี ๙ วาระ
             นอาเสวนปัจจัย มี ๕ วาระ
             นกัมมปัจจัย มี ๓ วาระ
             นวิปากปัจจัย มี ๙ วาระ
             นอาหารปัจจัย มี ๑ วาระ
             นอินทรียปัจจัย มี ๑ วาระ
             นฌานปัจจัย มี ๑ วาระ
             นมัคคปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ
             นวิปปยุตตปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ
             โนวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ (ย่อ)
             นอารัมมณปัจจัย กับเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ (ย่อ)
             อารัมมณปัจจัย กับนเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ (ย่อ)
             (พึงขยายสหชาตวาร ฯลฯ สัมปยุตตวารให้พิสดารเหมือนกับปฏิจจวาร)
อารัมมณปัจจัย อธิปติปัจจัย และอนันตรปัจจัย
             [๑๘๙] สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (๑)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๔๔ หน้า : ๕๗๓}

                                                                 พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน]
                                                                 ๑๕. มิจฉัตตนิยตติกะ ๑. เหตุทุกะ
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาว-
ธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาว-
ธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอารัมมณปัจจัย (๓)
             [๑๙๐] สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย มี ๓ วาระ
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนและที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุ
โดยอธิปติปัจจัย (๓)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาว-
ธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาว-
ธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอธิปติปัจจัย (๒)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาวธรรม
ที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย (๑)
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๔๔ หน้า : ๕๗๔}

                                                                 พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน]
                                                                 ๑๕. มิจฉัตตนิยตติกะ ๑. เหตุทุกะ
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่สภาว-
ธรรมที่มีสภาวะผิดและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย
             สภาวธรรมที่ไม่แน่นอนโดยอาการทั้งสองนั้นซึ่งไม่เป็นเหตุเป็นปัจจัยแก่
สภาวธรรมที่มีสภาวะชอบและให้ผลแน่นอนซึ่งไม่เป็นเหตุโดยอนันตรปัจจัย (๓) (ย่อ)
             [๑๙๑] อารัมมณปัจจัย มี ๕ วาระ
             อธิปติปัจจัย มี ๘ วาระ
             อนันตรปัจจัย มี ๕ วาระ
             สมนันตรปัจจัย มี ๕ วาระ
             สหชาตปัจจัย มี ๙ วาระ
             อัญญมัญญปัจจัย มี ๓ วาระ
             นิสสยปัจจัย มี ๑๓ วาระ
             อุปนิสสยปัจจัย มี ๗ วาระ
             ปุเรชาตปัจจัย มี ๓ วาระ
             ปัจฉาชาตปัจจัย มี ๓ วาระ
             อาเสวนปัจจัย มี ๓ วาระ
             กัมมปัจจัย มี ๗ วาระ
             วิปากปัจจัย มี ๑ วาระ
             อาหารปัจจัย มี ๗ วาระ
             อินทรียปัจจัย มี ๗ วาระ
             ฌานปัจจัย มี ๗ วาระ
             มัคคปัจจัย มี ๗ วาระ
             สัมปยุตตปัจจัย มี ๓ วาระ
             วิปปยุตตปัจจัย มี ๕ วาระ ฯลฯ
             อวิคตปัจจัย มี ๑๓ วาระ (ย่อ)
             นเหตุปัจจัย มี ๑๓ วาระ
             นอารัมมณปัจจัย มี ๑๓ วาระ
             นอธิปติปัจจัย มี ๑๓ วาระ (ย่อ)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๔๔ หน้า : ๕๗๕}

                                                                 พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกทุกปัฏฐาน]
                                                                 ๑๖. มัคคารัมมณติกะ ๑. เหตุทุกะ
             นเหตุปัจจัย กับอารัมมณปัจจัย มี ๕ วาระ (ย่อ)
             อารัมมณปัจจัย กับนเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ (ย่อ)
             (พึงขยายให้พิสดารเหมือนปัญหาวารในกุสลติกะ)

                  เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๕๖๘-๕๗๖.
http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=44&siri=144
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [1], [2], [3]. 
                  อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=44&A=12062&Z=12208
                  ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=44&i=2234
             พระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=44&item=2234&items=25
             The Pali Tipitaka in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=44&item=2234&items=25
                  สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๔
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu44