ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ
วิหริสฺสามิ เมตฺตจิตฺโต น โทสนฺตโรติ เอวญฺหิ เต ผคฺคุน สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ
     [๒๖๕]   อถ   โข   ภควา   ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  อาราธยึสุ  วต
เม   ภิกฺขเว   ภิกฺขู   เอกํ   สมยํ   จิตฺตํ  ฯ  อิธาหํ  ภิกฺขเว  ภิกฺขู
อามนฺเตสึ   อหํ   โข  ภิกฺขเว  เอกาสนโภชนํ  ภุญฺชามิ  เอกาสนโภชนํ
โข     อหํ     ภิกฺขเว    ภุญฺชมาโน    อปฺปาพาธตญฺจ    สญฺชานามิ
อปฺปาตงฺกตญฺจ    ลหุฏฺฐานญฺจ    พลญฺจ    ผาสุวิหารญฺจ    ฯ    เอถ
ตุเมฺหปิ   ภิกฺขเว   เอกาสนโภชนํ  ภุญฺชถ  เอกาสนโภชนํ  โข  ภิกฺขเว
ตุเมฺหปิ    ภุญฺชมานา    อปฺปาพาธตญฺจ    สญฺชานิสฺสถ   อปฺปาตงฺกตญฺจ
ลหุฏฺฐานญฺจ   พลญฺจ   ผาสุวิหารญฺจาติ   ฯ   น   เม   ภิกฺขเว  เตสุ
ภิกฺขูสุ    อนุสาสนี    กรณียา    อโหสิ   สตุปฺปาทกรณียเมว   ภิกฺขเว
เตสุ ภิกฺขูสุ อโหสิ ฯ
     {๒๖๕.๑}   เสยฺยถาปิ    ภิกฺขเว    สุภูมิยํ    จาตุมฺมหาปเถ
อาชญฺญรโถ   สุทนฺโต   ยุตฺโต   อสฺส   ฐิโต   โอธสฺตปโตโท   ตเมนํ
ทกฺโข   โยคฺคาจริโย   อสฺสทมฺมสารถิ   อภิรูหิตฺวา   วาเมน   หตฺเถน
รสฺมิโย   คเหตฺวา   ทกฺขิเณน   หตฺเถน   ปโตทํ   คเหตฺวา  เยนิจฺฉกํ
ยทิจฺฉกํ   สาเรยฺยาปิ   ปจฺจาสาเรยฺยาปิ   เอวเมว   โข  ภิกฺขเว  น
เม   เตสุ   ภิกฺขูสุ   อนุสาสนี   กรณียา   อโหสิ   สตุปฺปาทกรณียเมว
ภิกฺขเว   เตสุ   ภิกฺขูสุ  อโหสิ  ฯ  ตสฺมาติห  ภิกฺขเว  ตุเมฺหปิ  อกุสลํ
ปชหถ   กุสเลสุ   ธมฺเมสุ   อาโยคํ   กโรถ  เอวญฺหิ  ตุเมฺหปิ  อิมสฺมึ
ธมฺมวินเย วุฑฺฒึ วิรูฬฺหึ เวปุลฺลํ อาปชฺชิสฺสถ ฯ
     {๒๖๕.๒}   เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  คามสฺส  วา  นิคมสฺส วา อวิทูเร
มหนฺตํ   สาลวนํ   ตญฺจสฺส  เอลณฺเฑหิ  สญฺฉนฺนํ  ตสฺส  โกจิเทว  ปุริโส
อุปฺปชฺเชยฺย   อตฺถกาโม   หิตกาโม   โยคกฺเขมกาโม   โส   ยา  ตา
สาลลฏฺฐิโย   กุฏิลา   โอชสารณิโย  ๑-  ตา  ตจฺเฉตฺวา  ๒-  พหิทฺธา
นีหเรยฺย   อนฺโตวนํ   สุวิโสธิตํ  วิโสเธยฺย  ยา  ปน  ตา  สาลลฏฺฐิโย
อุชุกา   สุชาตา   [๓]-  สมฺมา  ปริหเรยฺย  เอวญหิ  ๔-  ตํ  ภิกฺขเว
สาลวนํ  อปเรน  สมเยน  วุฑฺฒึ  วิรูฬฺหึ  เวปุลฺลํ  อาปชฺเชยฺย  เอวเมว
โข  ภิกฺขเว  ตุเมฺหปิ  อกุสลํ  ปชหถ  กุสเลสุ  ธมฺเมสุ  อาโยคํ  กโรถ
เอวญฺหิ ตุเมฺหปิ อิมสฺมึ ธมฺมวินเย วุฑฺฒึ วิรูฬฺหึ เวปุลฺลํ อาปชฺชิสฺสถ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๕๑-๒๕๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=265&items=1&preline=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=265&items=1&preline=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=12&item=265&items=1&preline=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=12&item=265&items=1&preline=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=265              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_12 https://84000.org/tipitaka/english/?index_12

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]