ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๕ สุตฺต. ม. มชฺฌิมปณฺณาสกํ
     [๓]   เอวํ  วุตฺเต  เปสฺโส  หตฺถาโรหปุตฺโต  ภควนฺตํ  เอตทโวจ
อจฺฉริยํ   ภนฺเต  อพฺภูตํ  ภนฺเต  ยาว  สุปญฺญตฺตา  จิเม  ๑-  จตฺตาโร
สติปฏฺฐานา     สตฺตานํ     วิสุทฺธิยา    โสกปริเทวานํ    สมติกฺกมาย
ทุกฺขโทมนสฺสานํ    อตฺถงฺคมาย   ๒-   ญายสฺส   อธิคมาย   นิพฺพานสฺส
สจฺฉิกิริยาย
     {๓.๑}  มยมฺปิ  หิ  ภนฺเต  คิหี  โอทาตวสนา กาเลน กาลํ อิเมสุ
จตูสุ   สติปฏฺฐาเนสุ   สุปติฏฺฐิตจิตฺตา  วิหราม  อิธ  มยํ  ภนฺเต  กาเย
กายานุปสฺสิโน    ๓-    วิหราม    อาตาปิโน   สมฺปชานา   สติมนฺโต
วิเนยฺย    โลเก   อภิชฺฌาโทมนสฺสํ   เวทนาสุ   เวทนานุปสฺสิโน   ๓-
วิหราม     อาตาปิโน    สมฺปชานา    สติมนฺโต    วิเนยฺย    โลเก
อภิชฺฌาโทมนสฺสํ     จิตฺเต     จิตฺตานุปสฺสิโน    วิหราม    อาตาปิโน
สมฺปชานา    สติมนฺโต    วิเนยฺย   โลเก   อภิชฺฌาโทมนสฺสํ   ธมฺเมสุ
ธมฺมานุปสฺสิโน   วิหราม   อาตาปิโน   สมฺปชานา   สติมนฺโต   วิเนยฺย
โลเก   อภิชฺฌาโทมนสฺสํ   อจฺฉริยํ   ภนฺเต   อพฺภูตํ   ภนฺเต  ยาวญฺจีทํ
ภนฺเต  ภควา  เอวํ  มนุสฺสคหเณ  เอวํ มนุสฺสกสเฏ เอวํ มนุสฺสสาเฐยฺเย
@เชิงอรรถ:  โป. ยุ. ภนฺเต ภควตา ฯ   สี. ยุ. อตฺถคมาย ฯ   ยุ. -นุปสฺสี ฯ
วตฺตมาเน สตฺตานํ หิตาหิตํ ชานาติ
     {๓.๒}   คหณเญฺหตํ   ภนฺเต   ยทิทํ   มนุสฺสา   อุตฺตานกเญฺหตํ
ภนฺเต   ยทิทํ   ปสโว   อหญฺหิ   ภนฺเต   ปโหมิ   หตฺถิทมฺมํ   สาเรตุํ
ยาวตเกน    อนฺตเรน    จมฺปํ    คตาคตํ   กริสฺสติ   สพฺพานิ   ตานิ
สาเฐยฺยานิ    กูเฏยฺยานิ    วงฺเกยฺยานิ    ชิเมฺหยฺยานิ    ปาตุกริสฺสติ
อมฺหากมฺปน   ภนฺเต   ทาสาติ   วา   เปสฺสาติ   วา  กมฺมกราติ  วา
อญฺญถา    จ    กาเยน   สมุทาจรนฺติ   อญฺญถา   จ   ๑-   วาจาย
อญฺญถา   จ   เนสํ   จิตฺตํ   โหติ   อจฺฉริยํ   ภนฺเต   อพฺภูตํ  ภนฺเต
ยาวญฺจีทํ    ภนฺเต   ภควา   เอวํ   มนุสฺสคหเณ   เอวํ   มนุสฺสกสเฏ
เอวํ    มนุสฺสสาเฐยฺเย    วตฺตมาเน    สตฺตานํ    หิตาหิตํ   ชานาติ
คหณเญฺหตํ     ภนฺเต     ยทิทํ    มนุสฺสา    อุตฺตานกเญฺหตํ    ภนฺเต
ยทิทํ ปสโวติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๓-๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=3&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=3&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=13&item=3&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=13&item=3&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=3              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_13 https://84000.org/tipitaka/english/?index_13

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]