พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๔ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๖ สุตฺต. ม. อุปริปณฺณาสกํ

     [๕๒๓]   ตเมนํ   ภิกฺขเว   นิรยปาลา  เอวมาหํสุ  อมฺโภ  ปุริส
กึ   อิจฺฉสีติ   ฯ   โส   เอวมาห   ปิปาสิโตสฺมิ   ภนฺเตติ  ฯ  ตเมนํ
ภิกฺขเว   นิรยปาลา   ตตฺเตน   อโยสงฺกุนา  มุขํ  วิวริตฺวา  อาทิตฺเตน
สมฺปชฺชลิเตน    สญฺโชติภูเตน    ตตฺตํ    ตมฺพโลหํ   มุเข   อาสิญฺจนฺติ
อาทิตฺตํ   สมฺปชฺชลิตํ   สญฺโชติภูตํ   ฯ   ตํ   ตสฺส   โอฏฺฐมฺปิ   ฑยฺหติ
มุขมฺปิ    ฑยฺหติ    กณฺฐมฺปิ    ฑยฺหติ    อุทรมฺปิ    ฑยฺหติ    อนฺตมฺปิ
อนฺตคุณมฺปิ   อาทาย   อโธภาคา   นิกฺขมติ   ฯ   โส   ตตฺถ   ทุกฺขา
ติปฺปา  กฏุกา  เวทนา  เวเทติ  น  จ  ตาว  กาลํ  กโรติ  ยาว น ตํ
ปาปกมฺมํ   พฺยนฺตีโหติ   ฯ  ตเมนํ  ภิกฺขเว  นิรยปาลา  ปุน  มหานิรเย
ปกฺขิปนฺติ ฯ
     [๕๒๔]   ภูตปุพฺพํ   ภิกฺขเว   ยมสฺส   รญฺโญ   เอตทโหสิ   เย
กิร   โภ   โลเก   ปาปกานิ  กมฺมานิ  กโรนฺติ  เต  เอวรูปา  วิวิธา
กมฺมการณา   การิยนฺติ   อโห   วตาหํ   มนุสฺสตฺตํ   ลเภยฺยํ  ตถาคโต
จ    โลเก   อุปฺปชฺเชยฺย   อรหํ   สมฺมาสมฺพุทฺโธ   ตญฺจาหํ   ภควนฺตํ
ปยิรุปาเสยฺยํ  โส  จ  เม  ภควา  ธมฺมํ  เทเสยฺย  ตสฺส  จาหํ ภควโต
ธมฺมํ    อาชาเนยฺยนฺติ    ฯ   ตํ   โข   ปนาหํ   ภิกฺขเว   นาญฺญสฺส
กสฺสจิ   สมณสฺส   วา   พฺราหฺมณสฺส   วา   สุตฺวา  วทามิ  อปิจ  โข
ยเทว เม สามํ ญาตํ สามํ ทิฏฺฐํ สามํ วิทิตํ ตเทวาหํ วทามีติ ฯ
     [๕๒๕]   อิทมโวจ   ภควา   อิทํ   วตฺวาน   สุคโต   อถาปรํ
เอตทโวจ สตฺถา
          โจทิตา เทวทูเตหิ            เย ปมชฺชนฺติ มาณวา
          เต ทีฆรตฺตํ โสจนฺติ         หีนกายูปคา นรา
          เย จ โข เทวทูเตหิ           สนฺโต สปฺปุริสา อิธ
          โจทิตา นปฺปมชฺชนฺติ      อริยธมฺเม กุทาจนํ
          อุปาทาเน ภยํ ทิสฺวา        ชาติมรณสมฺภเว
          อนุปาทา วิมุจฺจนฺติ         ชาติมรณสงฺขเย
          เต เขมปฺปตฺตา สุขิโน      ทิฏฺฐธมฺมาภินิพฺพุตา
          สพฺพเวรภยาตีตา             สพฺพทุกฺขํ อุปจฺจคุนฺติ ฯ
                  เทวทูตสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ทสมํ ฯ
                    สุญฺญตวคฺโค ตติโย ฯ
                        -------
                        ตสฺสุทฺทานํ
                  อนุตฺตโร สุญฺญตพฺภูตธมฺโม
                   พกฺกุลวีรวโร มหินาโม
                   อนุรุทฺธกิเลสมฺปชฺชหนฺตา
                    ปณฺฑิตภูมิ เทวทูโต ฯ
                       ---------
                       วิภงฺควคฺโค
                        ------
                      ภทฺเทกรตฺตสุตฺตํ
     [๕๒๖]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ
เชตวเน   อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   ตตฺร   โข   ภควา  ภิกฺขู
อามนฺเตสิ   ภิกฺขโวติ  ฯ  ภทนฺเตติ  เต  ภิกฺขู  ภควโต  ปจฺจสฺโสสุํ  ฯ
ภควา   เอตทโวจ   ภทฺเทกรตฺตสฺส  โว  ภิกฺขเว  อุทฺเทสญฺจ  วิภงฺคญฺจ
เทสิสฺสามิ   ตํ   สุณาถ   สาธุกํ   มนสิกโรถ   ภาสิสฺสามีติ   ฯ  เอวํ
ภนฺเตติ โข เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๔ หน้าที่ ๓๔๕-๓๔๘.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=14&item=523&items=4
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=14&item=523&items=4&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=14&item=523&items=4
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=14&item=523&items=4
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=14&i=523
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๔
https://84000.org/tipitaka/read/?index_14
https://84000.org/tipitaka/english/?index_14