บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับภาษาไทย บาลีอักษรไทย บาลีอักษรโรมัน |
สตฺติวคฺโค ตติโย -------- ปมํ สตฺติสุตฺตํ [๕๖] เอกมนฺตํ ิตา โข สา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ สตฺติยา วิย โอมฏฺโ ฑยฺหมาเนว ๑- มตฺถเก กามราคปฺปหานาย ๒- สโต ภิกฺขุ ปริพฺพเชติ ฯ [๕๗] สตฺติยา วิย โอมฏฺโ ฑยฺหมาเนว มตฺถเก สกฺกายทิฏฺิปฺปหานาย สโต ภิกฺขุ ปริพฺพเชติ ฯ ทุติยํ ผุสติสุตฺตํ [๕๘] นาผุสนฺตํ ผุสติ จ ผุสนฺตญฺจ ตโต ผุเส ตสฺมา ผุสนฺตํ ผุสติ อปฺปทุฏฺปโทสินนฺติ ฯ [๕๙] โย อปฺปทุฏฺสฺส นรสฺส ทุสฺสติ สุทฺธสฺส โปสสฺส อนงฺคณสฺส ตเมว พาลํ ปจฺเจติ ปาปํ สุขุโม รโช ปฏิวาตํว ขิตฺโตติ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ สี. ม. สพฺพตฺถ ฑยฺหมาโนวาติ ปาโ ทิสฺสติ ฯ ๒ สี. ม. กามราคปฺปหาเนน ฯ--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๐.
ตติยํ ชฏาสุตฺตํ [๖๐] อนฺโตชฏา พหิชฏา ชฏาย ชฏิตา ปชา ตํ ตํ โคตม ปุจฺฉามิ โก อิมํ วิชฏเย ชฏนฺติ ฯ [๖๑] สีเล ปติฏฺาย นโร สปญฺโ จิตฺตํ ปญฺญฺจ ภาวยํ อาตาปี นิปโก ภิกฺขุ โส อิมํ วิชฏเย ชฏํ ๑- เยสํ ราโค จ โทโส จ อวิชฺชา จ วิราชิตา ขีณาสวา อรหนฺโต เตสํ วิชฏิตา ชฏา ยตฺถ นามญฺจ รูปญฺจ อเสสํ อุปรุชฺฌติ ปฏิฆรูปสญฺา ๒- จ เอตฺถ สา ฉิชฺชเต ๓- ชฏาติ ฯ จตุตฺถํ มโนนิวารณสุตฺตํ [๖๒] ยโต ยโต มโน นิวารเย น ทุกฺขเมติ นํ ตโต ตโต ส สพฺพโต มโน นิวารเย ส สพฺพโต ทุกฺขา ปมุจฺจตีติ ๔- ฯ [๖๓] น สพฺพโต มโน นิวารเย มโน ยตตฺตมาคตํ ๕- ยโต ยโต จ ปาปกํ ตโต ตโต มโน นิวารเยติ ฯ ปญฺจมํ อรหนฺตสุตฺตํ [๖๔] โย โหติ ภิกฺขุ อรหํ กตาวี ขีณาสโว อนฺติมเทหธารี ๖- @เชิงอรรถ: ๑ โป. ยุ. ชฏนฺติ ฯ ๒ ม. ยุ. ปฏิมํ ฯ ๓ ม. เอตฺเถสา วิชเฏ ฯ ๔ โป. @ม. ยุ. อิติสทฺโท นตฺถิ ฯ ๕ ม. ยุ. น มโน สํยตตฺตมาคตํ ฯ @๖ สี. สพฺพตฺถหนฺติมเทหธารีติ ปาโ ทิสฺสติ ฯ--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๑.
อหํ วทามีติปิ โส วเทยฺย มมํ วทนฺตีติปิ โส วเทยฺยาติ ฯ [๖๕] โย โหติ ภิกฺขุ อรหํ กตาวี ขีณาสโว อนฺติมเทหธารี อหํ วทามีติปิ โส วเทยฺย มมํ วทนฺตีติปิ โส วเทยฺย โลเก สมญฺ กุสโล วิทิตฺวา โวหารมตฺเตน โส โวหเรยฺยาติ ฯ [๖๖] โย โหติ ภิกฺขุ อรหํ กตาวี ขีณาสโว อนฺติมเทหธารี มานํ นุ โข โส อุปาคมฺม ๑- ภิกฺขุ อหํ วทามีติปิ โส วเทยฺย มม วทนฺตีติปิ โส วเทยฺยาติ ฯ [๖๗] ปหีนมานสฺส น สนฺติ คนฺถา วิธูปิตา มานคนฺถสฺส ๒- สพฺเพ ส วีติวตฺโต ยมตํ สุเมโธ อหํ วทามีติปิ โส วเทยฺย มมํ วทนฺตีติปิ โส วเทยฺย ๓- โลเก สมญฺ ๔- กุสโล วิทิตฺวา โวหารมตฺเตน โส โวหเรยฺยาติ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ โป. ม. อุปคมฺม ฯ ๒ สี. ม. มานคนฺธสฺส ฯ ๓ สี. อยํ ปาโ นตฺถิ ฯ @๔ โป. ม. มญฺตํ. ฯ
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๙-๒๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=56&items=12&pagebreak=1 อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=15&item=56&items=12&pagebreak=1&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=15&item=56&items=12&pagebreak=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=56&items=12&pagebreak=1 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=56 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15
|
บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]